محمدحسین فرهودی - دانشجوی دکتری آبخیزداری، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
علی بهشتی آل آقا - استادیار خاک شناسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
سهیلا آقابیگی امین - استادیار علوم و مهندسی آبخیزداری، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
ام البنین بذرافشان - استادیار آبخیزداری، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
ارشک حلی ساز - استادیار آبخیزداری، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
یحیی اسماعیل پور - استادیار مرتع داری، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران

توسعه و ایجاد روش­های جدید حفاظت از آب و خاک که سبب کاهش یا کنترل هدررفت خاک می شوند، امری حیاتی است و در این راستا، استفاده از انواع اصلاح­کننده­های خاک، به منزله راهکار مناسبی شناخته شده است. در این مطالعه، تاثیر ورمی­کمپوست و کاه و کلش، به مثابه اصلاح­کننده آلی خاک، در کاهش میزان تولید رواناب و رسوب در سطح پلات­های دو متر مربعی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، ۴۰۰ گرم کاه و کلش گندم و ۵۰۰ گرم ورمی­کمپوست در هر مترمربع با خاک سطحی پلات­ها مخلوط شد؛ همچنین با استفاده از دستگاه شبیه ساز باران قابل حمل، بارش هایی با شدت ۵۱ و ۶۵ میلی متر بر ساعت در عرصه و شرایط طبیعی ایجاد شد. نتایج نشان داد در شدت ۵۱ میلی­متر بر ساعت، تیمار کاه گندم، حجم رواناب را ۸۴/۱۶% نسبت به تیمار شاهد کاهش داده است، اما بار رسوب معلق ۰۶/۹% افزایش یافته است. در تیمار ورمی­کمپوست، پارامترهای حجم رواناب و بار رسوب معلق، به­ترتیب ۳۷/۲% و ۰۴/۱۱% افزایش یافته­اند؛ با این حال، معیارهای آماری نشان دادند که در این شدت بارشی، هیچ کدام از نتایج یادشده، در سطح معنی دار نبوده­اند. با افزایش شدت بارندگی از ۵۱ به ۶۵ میلی­متر بر ساعت، تیمار کاه گندم، پارامتر حجم رواناب را در سطح معنی­دار (۰۱/۰p

اصلاح ­کننده ­های خاک, شبیه­ ساز باران, رواناب و هدررفت خاک