مرجان حسینی - گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: ۴۸۷-۴۹۱۷۵
حامد کلنگی - گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: ۴۸۷-۴۹۱۷۵
حامد آزادی - گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: ۴۸۷-۴۹۱۷۵
امید امیری - گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: ۴۸۷-۴۹۱۷۵

 تحقیق حاضر با هدف مقایسه پارامتر های ایمنی موکوس پوست گاوماهی زرد (Neogobius pallasi) و گاوماهی خالدار  (Neogobius melanostomus) انجام شد. از تعداد ۱۰ عدد ماهی به­ترتیب ۵ عدد از هر گونه نمونه­برداری موکوس صورت گرفته و فاکتورهای ایمنی غیراختصاصی شامل: پروتئین محلول، لیزوزیم، آلکالین فسفاتاز قلیایی و ایمنوگلوبولین کل موکوس دو گونه اندازه­گیری شد. پس از پایان آزمایش مشخص شد که میزان پروتئین محلول (به­ترتیب ۰/۲۲±۳/۱۴ و ۰/۳۲±۱/۲۳)، ایمنوگلوبولین کل (به­ترتیب ۰/۰۲±۰/۴۸ و ۰/۱۲±۱/۰۹)، آلکالین فسفاتاز (به­ترتیب ۰/۸۹±۴۱/۱۹ و ۱/۵۲±۳۰/۸۸) و مقدار لیزوزیم (به­ترتیب ۱/۰۰±۱۰/۶۰ و ۰/۶۷±۸/۸۷) بود. اختلاف معنی­داری بین سایر پارامترهای اندازه­گیری شده در دو گونه وجود داشت (۰/۰۵>P) و به­طورکلی میزان این پارامترها در گاوماهی زرد بالاتر از گاوماهی خالدار بود. در مجموع  با توجه به نتایج به­دست آمده می­توان گفت موکوس می­تواند نقش مهمی در ایمنی غیراختصاصی داشته باشد و تفاوت­های دو گونه در مورد واکنش به شرایط استرس­زا را می­توان تا حدودی به پارامترهای ایمنی غیراختصاصی موکوسی نسبت داد.

موکوس, لیزوزم, آلکالین فسفاتاز قلیایی, ایمونوگلبولین