محسن افروزی - دانشجوی کارشناسی ارشد هیدروژئولوژی،دانشگاه فردوسی مشهد،دانشکده عل
حسین محمدزاده - و عضو هیئت علمی،،دانشگاه فردوسی مشهد،دانشکده علوم، گروه زمین شناسی

شناسایی و تهیه نقشه پهنهبندی مناطق آسیب پذیر آبخوان، یعنی مناطقی که امکان نفوذ و پخش آلایندهها ازسطح زمین به سیستم آب زیرزمینی وجود دارد، یک ابزار مدیریتی مناسب برای جلوگیری از آلودگ ی منابع آب زیرزمینی میباشد. روشهای مختلفی برای ارزیابی آسیب پذیر آبخوان وجود دارد که به طورکلی به سه گروه اصلی یعنی روشهای آماری، روشهای ریاضی و روشهای شاخص همپوشانی تقسیم بندی می شوند. دراین مقاله، جهت تهیه نقشه پهنهبندی پتانسیل آسیب پذیری آبخوان دشت فارسان- جونقان از توابع مرکزی استان چهارمحالوبختیاری، روش دراستیک ،(DRASTIC) یکی از کاربردیترین روشهای همپوشانی، بکار گرفته شده است. نقشه پهنه بندی آسیبپذیری آبخوان دشت، حاصل از تلفیق نقشههای رستری هفت گانه پارامترهای مدل دراستیک (عمق آبزیرزمینی، تغذیه، محیط آبخوان، نوع خاک، توپوگرافی، اثر منطقه غیر اشباع و هدایت هیدرولیکی) در محیط GIS نشان میدهد که شاخص دراستیک بین 100 تا 178 متغیر بوده و بترتیب در حدود 10 ،28 ،35و18 18 درصد از سطح منطقه دارای آسیب پذیری کم، کم تا متوسط، متوسط تا زیادوزیادمی باشد.

آسیبپذیری سفره ، شاخص دراستیک ، دشت بروجن- فرادنبه ،GIS