فاطمه محلاتی - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
معصومه اسمعیلی - استاد مشاوره، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.

با شیوع ویروس همه گیر کووید ۱۹جهان دگرگون وپیامدهای این دگرگونی برتمام جنبه های زندگی بشر احساس شد. آموزش نیز به عنوان یک بعد اساسی جهت سازگازی با شرایط موجود دستخوش تغییر و تحولات اساسی گردید. منع رفت و آمدهای اجتماعی و لزوم ادامه آموزش مسئولان را بر این داشت تا آموزش از راه دور در خانه را جایگزین آموزش سنتی در مدرسه کنند. درچنین شرایطی درصد بیشتری از مسئولیت آموزش به والدین منتقل شد و این تغییر ناگهانی در حالی بود که همه والدین، آگاهی وآمادگی پذیرش شرایط جدید را نداشتند. این پژوهش با هدف کسب اطلاعات بیشتردر زمینه درک و تبیین نقش تعامل والدین با دانش آموزان متوسطه اول در آموزش مجازی طی همه گیری کووید ۱۹به شیوه کیفی وبا روش پدیدارشناسی انجام شد.برای جمع آوری اطلاعات از مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد. جامعه آماری ۱۰ نفر از والدینی بودند که فرزندشان در مقطع متوسطه اول( پایه هفتم ،هشتم و نهم) به صورت مجازی مشغول به تحصیل بودند. داده های جمع آوری شده پس ازباز خوانی های مکررو طبقه بندی اطلاعات، با الگوی ۷ مرحله ای کلایزی و روش تحلیل مضمون تجزیه و تحلیل شدند، در نهایت ۴۰مضمون مرتبط با موضوع، استخراج و در ۸ مضمون پایه دسته بندی شد که عبارتند از: »شناخت وآگاهی والدین نسبت به آموزش مجازی» «بسترسازی مداخلات والدین»« توجه به نیازهای روانی عاطفی دانش اموز»«توجه به نیازهای آموزشی دانش آموز»« حفظ پویایی و نشاط دانش آموز»«زمینه سازی برای تامل،تفکر و آینده نگری»« عوامل عدم انگیزه و بی حوصلگی»«موانع تعامل والدین.«

آموزش مجازی، تعامل والدین، کرونا