مطهره سادات حسینی - دانش آموخته مدرسه علمیه فاطمیه دامغان

اخلاق جمع خلق و به معنای نیرو و سرشت باطنی انسان است که تنها با دیده بصیرت و غیرقابل ظاهر و قابل درک است و علم اخلاق ، علمی است که صفاتنفسانی خوب و بد و اعمال و رفتار اختیاری متناسب با آنها را معرفی می کند و شیوه تحصیل صفات انسانی خوب و بد و انجام اعمال پسندیده و دوری از صفاتنفسانی بد و اعمال ناپسند را نشان میدهد. پژوهش حاضر با هدف شناخت موانع درونی رشد شخصیت اخلاقی در قرآن و روایات به بررسی مفهوم اخلاق وویژگی های شخصیت اخلاقی و موانع درونی رشد می پردازد. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی و روش مطالعه کتابخانه ای انجام شده است و از جمله نتایجپژوهش میتوان به مفهوم لغوی و اصطلاحی اخلاق و آرامش ، موفقیت، امیدواری و لذت و هوای نفس و جهل و عجز و عادت های ناپسند اشاره کرد.

اخلاق، شخصیت اخلاقی، موانع رشد