مریم ذوالقرنین - کارشناسی ارشد، مشاوره توانبخشی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر کاهش پرخاشگری و رفتارهای قلدری در نوجوانان پسر صورت گرفت. طرح پژوهش به صورت نیمه آزمایشی پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل و انتخاب تصادفی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول منطقه ۱۸ تهران بود. نمونه گیری در این پژوهش به صورت نمونه گیری در دسترس صورت گرفت. بدین منظور ابتدا ۳۰ نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه انتخاب و پرسشنامه های پژوهش را تکمیل نمودند و سپس به صورت تصادفی در دو گروه(۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل ) جایگزین شدند. در این پژوهش از پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (۱۹۹۲) و رفتارهای قلدری الویس (۱۹۹۲) جهت گردآوری داده ها استفاده گردید. مداخله به صورت ۸ جلسه و دو جلسه ۶۰ دقیقه ای در هفته بر روی گروه آزمایش صورت گرفت. گروه کنترل در این مدت مداخله ای دریافت نکرد. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار spss-۲۴ و روش های تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها نشان داد که آموزش تنظیم هیجان بر کاهش پرخاشگری و رفتارهای قلدری در نوجوانان پسر تاثیر معنادار داشته است.

آموزش تنظیم هیجان، قلدری، پرخاشگری، نوجوانی