سعید شجاعی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیابان زدایی، گروه احیاء مناطق خشک و کوهستانی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
محمد جعفری - استاد، گروه احیاء مناطق خشک و کوهستانی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
مینا ارست - دانشجوی کارشناسی ارشد بیابان زدایی، گروه احیاء مناطق خشک و کوهستانی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران

کشورهای در حال توسعه بدنبال فن آوری نوین با کاربرد برخی مواد افزودنی مانند مکمل ها هستند تا با کاهش تنش های خشکی و صرفه جویی در مصرف آب، راندمان تولید را افزایش دهند. در این پژوهش از مکمل آبیار استفاده و تاثیر آن بر صفات طول اندام ساقه و ریشه، وزن خشک و تر اندام هوایی و ریشه گیاه بررسی شد. مکمل آبیار در سه غلظت (۱۰۰۰۰/۱، ۶۰۰۰/۱، ۲۰۰۰/۱) و در سه نوبت آبیاری (یک روز، سه روز، شش روز) بر روی گیاه Atriplex canesence انجام شد. نتایج نشان داد که مکمل آبیار با غلظت ۱۰۰۰۰/۱ بهترین غلظت از نظر افزایش طول قسمت های هوایی و زیرزمینی در گیاه بود. غلظت ۱۰۰۰۰/۱، ۶۰۰۰/۱ و ۲۰۰۰/۱، در دوره آبیاری روزانه بیشترین تاثیر را در افزایش طول ریشه داشته است و فقط بین تیمارهای ۱۰۰۰۰/۱ و ۲۰۰۰/۱ در سطح احتمال ۵ درصد، اختلاف معنی داری وجود داشت. براساس نتایج آزمون توکی، مکمل آبیار با غلظت ۱۰۰۰۰/۱ با آبیاری (هر روز و هر شش روز) و مکمل با غلظت ۶۰۰۰/۱ در ۳ حالت (روزانه، سه و شش روز) بیشترین میزان رشد را داشته است. همچنین در همه تیمارها، با افزایش دوره آبیاری وزن تر ریشه گیاه کاهش یافت. این مکمل از طریق افزایش مقاومت گیاه Atriplex canesence به تنش خشکی و همچنین ماندگاری بیشتر رطوبت در اندام های گیاهی، به آن کمک می کند تا رشد بهتری داشته باشد .

مکمل های آبیاری, مقاومت گیاه, طول ریشه و ساقه, مکمل آبیار