قاسم آقا شیرمحمدی - گروه علوم و مهندسی آب، پردیس علوم و تحقیقات خوزستان، دانشگاه آزاد اسلامی،
محمد حیدرنژاد - گروه علوم و مهندسی آب، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
محمدحسین پورمحمدی - گروه علوم و مهندسی آب، دانشگاه آزاد اسلامی شوشتر، ایران
علیرضا مسجدی - گروه علوم و مهندسی آب، دانشگاه آزاد اسلامی اهواز، ایران.
امیرعباس کمان بدست - گروه سازه های آبی- دانشگاه آزاد اسلامی- واحد علوم و تحقیقات خوزستان

سرریزهای زیگزاگی با افزایش طول تاج در یک محدوده معین عرضی، موجب افزایش ظرفیت انتقال جریان از روی سرریز میشوند. تحقیق حاضر به بررسی و مقایسه ضریب دبی عبوری سرریز در دو نوع سرریز زیگزاگی تک­سیکل مثلثی و ذوزنقه­ای در حضور پره­های هادی می­پردازد. آزمایش­ها بر روی یک فلوم آزمایشگاهی به طول ۶، عرض ۶/۰ و ارتفاع ۶/۰ متر انجام شد. با استفاده از سرریزهای زیگزاگی تک­سیکل مثلثی و ذوزنقه­ای که هر کدام دارای تعداد دو، چهار و شش پره بودند، عملکرد هیدرولیکی آن­ها مورد بررسی قرار گرفت و سپس نتایج آن­ها با یکدیگر مقایسه شد. نتایج تحقیق نشان داد در سرریز ذوزنقه­ای زاویه قرارگیری ۶۰ درجه پره­ها و در سرریز مثلثی زاویه قرارگیری ۴۵ درجه پره­ها بر روی تاج (ذوزنقه­ای، مثلثی)، شرایط مطلوب­تری را جهت افزایش ضریب دبی دارا بود. از این رو می­توان بیان داشت در یک نسبت بار هیدرولیکی ثابت (Hd/P = ۰.۲)، سرریز ذوزنقه­ای با دو و شش پره به­ترتیب ۸/۳۸ و ۳/۱۰ درصد نسبت به شرایط بدون پره سبب افزایش ضریب دبی شده­اند؛ همچنین در یک نسبت بار هیدرولیکی ثابت (Hd/P = ۰.۲)، سرریز مثلثی با دو و شش پره به ترتیب ۳/۲۸ و ۷/۱۱درصد نسبت به شرایط بدون پره سبب افزایش ضریب دبی شده­اند.

سرریز زیگزاگی تک سیکل, ضریب دبی, پره هادی