سجاد محمدیاری - Faculty of Physical Education and Sport Science, Imam Ali Officer University, Tehran, Iran
مهدی اصلانی - Faculty of Physical Education and Sport Science, Tehran University, Tehran, Iran
احمدرضا ظهرابی - Faculty of Physical Education and Sport Science, Karaj Azad University, Tehran, Iran

زمینه و هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر هشت هفته برنامه پیشگیرانه از آسیب بر عملکرد و درد اسکلتی عضلانی دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع) بود. روش ها: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی و طرح تحقیق از نوع دو گروهی با فرایند پیش آزمون و پس آزمون در هر دو گروه و اعمال مداخله بر گروه تجربی می باشد. بدین منظور تعداد ۸۰ نفر از دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع) به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (۴۰ نفر) و کنترل (۴۰ نفر) تقسیم شدند. از آزمون غربالگری حرکتی عملکردی (FMS: Functional Movement Screen) برای بررسی عملکرد و از پرسشنامه نوردیک برای بررسی درد اسکلتی عضلانی آزمودنی ها استفاده شد. سپس آزمودنی های گروه تجربی پروتکل تمرینی با رویکرد پیشگیری از آسیب را به مدت ۸ هفته و هفته ای ۳ جلسه (۲۴ جلسه) انجام دادند و در این مدت آزمودنی های گروه کنترل فعالیت های روزانه خود را انجام دادند. پس از اتمام تمرینات، پس آزمون مشابه با پیش آزمون از دو گروه گرفته شد. از روش آماری کولموگروف اسمیرنف برای بررسی نرمال بودن داده ها و از روش تی زوجی و آنالیز کوواریانس برای مقایسه نمرات آزمون عملکردی و درد اسکلتی عضلانی دو گروه قبل و بعد از انجام تمرینات استفاده شد.  یافته ها: نتایج آزمون تی زوجی نشان داد در تمامی آزمون های FMS به جز انعطاف پذیری شانه بین پیش آزمون و پس آزمون تنها در گروه تجربی اختلاف معنی داری یافت شد (۰/۰۵>P < /span>) همچنین نتایج آزمون آنالیز کوواریانس نشان دهنده بهبود عملکرد آزمودنی ها در تمامی آزمون ها به جز انعطاف پذیری شانه، در پس آزمون بین دو گروه بود (۰/۰۵P<). همچنین نتایج پرسشنامه نوردیک نشان داد اختلالات در ناحیه کمر ۶۵ درصد و در ناحیه زانو ۵۳ درصد بود. تعداد افرادی که آسیب ملایم کمر داشتند در گروه تجربی از ۱۸ به ۹ آسیب و تعداد افراد دارای آسیب شدید کمر از ۶ به ۲ آسیب کاهش یافت که اختلاف معنی داری را پیش و پس از هشت هفته مداخله نشان داد (۰/۰۵>P < /span>) اما این اختلاف در گروه کنترل معنی دار نبود (۰/۰۵

). همچنین تعداد افرادی که آسیب ملایم زانو داشتند در گروه تجریی از ۱۲ آسیب به ۴ آسیب و تعداد افراد دارای آسیب شدید زانو از ۷ آسیب به ۲ آسیب کاهش یافت که کاهش معنی داری پیش و پس از هشت هفته مداخله نشان داد (۰/۰۵>P < /span>). اما این اختلاف در گروه کنترل معنی دار نبود (۰/۰۵

). نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان داد پیشگیرانه از آسیب، بر عملکرد و درد اسکلتی عضلانی زانو و کمر دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع) تاثیر دارد. بنابراین اساتید و مربیان تربیت بدنی دانشگاه های افسری می توانند از پروتکل تمرینی تحقیق حاضر برای کاهش درد و بهبود عملکرد دانشجویان استفاده نمایند.

Prevention of injury, Performance, Musculoskeletal pain, Military injury