خلیل اسماعیل پور - دانشگاه تبریز
لیلا ابراهیمی - دانشگاه تبریز

استرس یکی از عوامل موثر در کاهش عملکرد کارکنان است. تحقیقات بسیاری، برخی از عوامل مرتبط با استرس را بررسی کرده­اند. هدف این پژوهش بررسی نقش شخصیت و هوش هیجانی در استرس ادراک شده در میان کارکنان بود. شرکت­کنندگان این تحقیق، ۳۰۶ نفر از کارکنان شرکت موتوژن تبریز بودند. از آن­ها خواسته شد پرسشنامه شخصیتی NEO-FFI (کوستا و مک­کری، ۱۹۹۲)، آزمون هوش هیجانی (برادبری و گریوز، ۲۰۰۵) و مقیاس استرس ادراک شده (۱۴-PSS؛ کوهن و همکاران، ۱۹۸۳) را تکمیل کنند. داده­ها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه سلسله­مراتبی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که روان رنجورخویی با استرس ادراک شده رابطه مثبت، و سایر عوامل شخصیت (به­غیر از انعطاف­پذیری) و ابعاد هوش هیجانی با استرس ادراک شده رابطه منفی داشتند (۰۱/۰p<). تاهل، سطح تحصیلات، روان­رنجورخویی، خودمدیریتی و مدیریت روابط نقش معنی­داری در پیش­بینی استرس ادراک شده داشتند و این عوامل ۷/۵۶ درصد واریانس استرس ادراک شده را تبیین کردند (۵۶۷/۰=R۲). نتایج این تحقیق، بیانگر این است که مداخلات روان­درمانی و آموزش­های روانی کارکنان شرکت­های تولیدی و کارخانجات، می­توانند در کنار عوامل جمعیت­شناختی بر برخی از مولفه­های هوش هیجانی و همچنین بر روان­رنجورخویی توجه داشته باشند.

استرس ادراک شده, شخصیت, هوش هیجانی