آتوسا عطائیان - کارشناس ارشد سازه های آبی
مهدی یاسی - استادیار دانشگاه ارومیه

این مقاله حاصل یک مطالعه آزمایشگاهی برروی آبشستگی مومضعی دراطراف خطوط لوله متقاطع با کانال بستر ماسه ای تحت جریان ماندگار یکنواخت و یک بعدی م یباشد درابتدا برای شناسایی تمامی پارامترهای بدون بعد مهم و موثر برروی آبشستگی موضعی یک تحلیل ابعادی صورت گرفته است سپس چنددسته ازمایش که هرکدام منحصرا برروی یک پارامتر خاص متمرکز شده اند انجام گرفت و اثرات هریک از پارامترها یموثر شامل عدد فرود جریان قطرلوله و موقعیت عمودی لوله و اندازه رسوبات بستر برحداکثر عمق آبشستگی از میان ازمایشها استخراج گردید نتایج بدست آمده نشان میدهد که با افزایش عدد فرود جریان برای یک قطر لوله معلوم عمق حداکثر آبشستگی دراطراف لوله افزایش می یابد بیشترین عمق آبشستگی درشرایط آب صاف درحالت e=D/4 اتفاق می افتد درشرایط آستانه حرکت مواد بستری هرچه مواد بستری غیریکنواخت ترباشد عمق حداکثر آبشستگی کاهش م ییابد.

آبشستگی موضعی، خطوط لوله، بستررسوبی، حداکثر عمق آبشستگی، موقعیت عمودی لوله