پریسا مشایخی - استادیار بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان، ایران
حسین شریفی - محقق بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان.

موفقیت یا شکست در پروژه کشت هیدروپونیک اساسا بستگی به برنامه صحیح مدیریت محلول غذایی آن دارد. برای تعیین بهترین سطوح مصرف عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم در محلول غذایی کشت هیدروپونیک گیاه توت فرنگی، آزمایش گلخانه-ای بر روی گیاه توت فرنگی رقم سلوا در بستر حاوی مخلوط کوکوپیت و پرلیت (به ترتیب به نسبت ۷۰ و ۳۰ درصد) اجرا گردید. فاکتورهای موردمطالعه شامل عناصر نیتروژن در سه سطح ۱۰۰، ۱۳۰ و ۱۶۰ میلی گرم در لیتر از منبع نیترات، فسفر در سه سطح ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ میلی گرم در لیتر از منبع پتاسیم دی هیدروژن فسفات و پتاسیم در سه سطح ۱۹۰،۱۶۰ و ۲۲۰ میلی گرم در لیتر از منبع سولفات پتاسیم بودند. نتایج نشان داد که محلول غذایی دارای ۱۳۰میلی گرم در لیتر نیتروژن، ۱۰۰ میلی گرم در لیتر فسفر و ۱۶۰میلی گرم بر لیتر پتاسیم، محلول حاوی ۱۳۰میلی گرم در لیتر نیتروژن، ۷۵ میلی گرم در لیتر فسفر و ۱۹۰میلی گرم بر لیتر پتاسیم و محلول دارای ۱۳۰میلی گرم در لیتر نیتروژن، ۵۰ میلی گرم در لیتر فسفر و ۲۲۰ میلی-گرم بر لیتر پتاسیم بیشترین تاثیر را بر بهبود عملکرد و شاخص های رشد گیاه دارند. به طورکلی محلول غذایی حاوی ۱۳۰ میلی گرم در لیتر نیتروژن، ۱۶۰ میلی گرم در لیتر پتاسیم و ۱۰۰ میلی گرم در لیتر فسفر به دلیل تولید توت فرنگی با صفات کمی و کیفی مطلوب و نیز به دلیل پایین تر بودن سطح عناصر غذایی و ایجاد شوری کمتری در محیط کشت، قابل توصیه است.

توت فرنگی, عملکرد, محلول غذایی, هیدروپونیک