نیوشا سیفی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق کیفری اطفال و نوجوانان دانشگاه علامه طباطبایی

اطفال و نوجوانان به عنوان سرمایه ی انسانی ارزشمند برای ساختن جامعه ای بهتر درآینده محسوب می شوند. به گونه ای که تربیت و شکل گیری شخصیت اصولی آنان اهداف اصلی هر جامعه ای بوده و همواره تلاش می گردد که با تبیین روش های صحیح تربیتی بالنده شوند. زیرا انجام اقدامات موثر و سازنده در این زمینه منجر به شکل گیری جامعه ای با افراد بزرگسال قانون مدار در آینده می گردد. اما علیرغم اهمیت این قشر در جامعه و لزوم سرمایه گذاری بر تعلیم و تربیت صحیح آنان، برخلاف اهداف والای هر جامعه، امروزه شاهد بزهکاری اطفال و نوجوانانی هستیم که با انگیزه متفاوت با بزرگسالان و ناآگاهی از عواقب رفتار مجرمانه، مرتکب جرایم و بویژه جرم سرقت می شوند و همین امر سبب افزایش نگرانی های جرم شناسان، جامعه شناسان و ... شده است. لذا استفاده از ظرفیت های آموزش و پرورش به منظور آگاه سازی اطفال و نوجوانان و پیشگیری از سرقت توسط آنان اهمیت چشمگیری دارد. چرا که اطفال و نوجوانان مدرسه را به عنوان خانه دوم خویش تلقی می نمایند و همواره تحت تاثیر آموزش های ارائه شده در این محیط هستند. لذا پژوهش حاضر با استناد به مطالعات صورت گرفته و تحلیل شرایط جامعه بدین نتیجه می رسد که نهاد آموزش و پرورش با بکارگیری قابلیت های خویش، ا ستمداد از قوانین موجود، همکاری نهادهای موجود در کشور و ارائه راهکارهای پیشگیرانه می تواند در زمینه پیشگیری از سرقت اطفال و نوجوانان موثر باشد.

سرقت، اطفال و نوجوانان، آموزش و پرورش، دلایل نظری، پیشگیری جامعه شناختی، روانشناختی