حسین رسول اف - کارشناس ارشد گروه آموزشی روان شناسی، واحد شیراز،دانشگاه آزاد اسلامی ، شیراز ، ایران
سید ابراهیم حسینی - دانشیار، گروه آموزشی فیزیولوژی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران.
ساره بهزادی پور - استادیار، گروه آموزشی روان شناسی، واحد شیراز،دانشگاه آزاد اسلامی ،شیراز، ایران.

این مطالعه با هدف بررسی اثر هورمون اکسی توسین بر بهبود رفتارهای کلیشه ای کودکان مبتلا به اوتیسم انجام شد. این یک پژوهش تجربی دوسو کور می باشد که درسال۱۳۹۴ در مورد ۴۵ نفر ازکودکان ۴تا۱۳ساله، مبتلا به اختلال اوتیسم مراجعه کننده به مراکز درمان بیماران اوتیسمی شهر شیراز انجام گرفت. در این بررسی نمونه ها به۳ گروه ۱۵ نفره کنترل (فاقد تیمار)،شاهد (تیمار با دارونما ) و تجربی (تیمار با اکسی توسین) تقسیم گردیدند. مواد مورد استفاده شامل اسپری درون بینی اکسی توسین و اسپری دارونما و ابزار گردآوری داده ها در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون، پرسش نامه مقیاس رتبه بندی اوتیسم گیلیام - ویرایش دوم یا GARS-۲بود. در پایان داده های بدست آمده با استفاده از آزمون کوواریانس مورد آنالیز قرار گرفتند و معنا داری اختلاف درسطح ۰۵/۰p<در نظرگرفته شد. نتایج این بررسی نشان دادند که درمان با اکسی توسین، باعث بهبود رفتارهای کلیشه ای در بیماران مبتلا به اوتیسم در سطح۰۰۱/۰p<نسبت به گروه کنترل می شود و متغیرهای سن و جنسیت نیزتاثیر معناداری بر مقدار اثربخشی اکسی توسین ندارند. نتایج این بررسی نشان داد که تجویز اکسی توسین به احتمال زیاد از راه اثر بر مراکز مغزی باعث بهبود اختلال رفتارهای کلیشه ای در بیماران اوتیسمی می شود و سن و جنسیت نیزدر این اثر درمانی بی تاثیر است.

اختلال اوتیسم, رفتارهای کلیشه ای, اکسی توسین