سیما محمدی - دانشجوی کارشناسی دبیری علوم اجتماعی دانشگاه فرهنگیان
عادل سلیمانی - گروه آموزش مطالعات اجتماعی، دانشگاه فرهنگیان

تعامل اجتماعی و همکاری بین دانش آموزان ، پایه ی اساسی و مهمترین ابزار در فرآیند یادگیری است. امروزه برنامه های درسی با تاکید بر روش یادگیری مشارکتی باعث افزایش پیشرفت تحصیلی و کسب مهارت های اجتماعی دانش آموزان می شوند. روشی که اخیرا رواج یافته روش یادگیری مشارکتی جیگ ساو (جورچینی) است. این رویکرد که نظر به شیوه سازنده گرا طراحی شده است با هدف مقایسه آن با روش سخنرانی در دانش آموزان دوره متوسطه اول پایه هشتم شهر کرمانشاه اجرا شد . پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که در آن ۳۰ نفر از دانش آموزان دختر به عنوان نمونه بصورت تصادفی از بین ۹۶ نفر از آنها انتخاب شدو با توجه به ویژگی هایی مانند معدل و سن وروحیه مشارکتی به دو گروه همانند (۱۵نفر گروه آزمایش، و ۱۵نفر گروه کنترل) تقسیم شدند. در ابتدای کار با استفاده از یک آزمون۱۰سوالی براساس اهداف درسی مورد نظر ، پیش آزمون انجام شد و سپس به گروه آزمایش از طریق روش جیگ ساو و به گروه کنترل از طریق روش سخنرانی ،طی دو جلسه ی ۴۵ دقیقه ای، آموزش داده شد و با همان سوالات ،پس آزمون انجام شد و با آزمون t مورد قضاوت آماری قرار گرفت. نتایج حاصل حاکی از آن است که با وجود اینکه هر دو روش تدریس سخنرانی و جیگ ساو بر یادگیری دانش آموزان تاثیر مثبت دارند، ولی روش تدریس جیگ ساو به طور معنی داری باعث افزایش نمرات دانش آموزان پایه هشتم نسبت به روش سخنرانی شده است .

روش تدریس، روش مشارکتی، روش جیگ ساو ، سخنرانی، پیشرفت تحصیلی