رزیتا محمدی - دانشجوی کارشناسی حسابداری، دانشگاه آزاد استان واحد کردستان، ایران
لیلا محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد شیمی، دانشگاه پیام نور، واحد همدان، ایران
آرش محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد حسابداری، دانشگاه آزاد، واحد همدان، ایران

مدارس نقش مهمی در ایجاد نوآوریهای آموزشی در آموزش فراگیر در اوایل دوران کودکی (ECE) برای کودکان خردسال مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) دارند. این مطالعه با هدف تمرکز بر نتایج تغییرات و سازگاریها در سطوح مدرسه و کلاس درس برای دانش اموزان اوتیستیک در محیطهای آموزشی عمومی، برای حمایت از آموزش فراگیر انجام شد. برای اجرای گسترده برنامه های ECE فراگیر برای کودکان مبتلا به ASD شناسایی و توصیف نمودیم. این موانع شامل ( ۱) سنی که ASDمعمولا برای اولین بار در جامعه تشخیص داده می شود، (۲) نیازهای متنوع ارائه/حمایت کودکان مبتلا به ASD مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که معلمان ویژگیهای اوتیسم و شدت چالش را برای آموزش دانش آموزان اوتیسم در یک کلاس درس معمولی تجربه کردهاند. توسعه حرفهای که شامل درک خاص اوتیسم و استراتژیهایی برای تنظیم و اصلاح برای سازگاری با دانش آموزان اوتیسم است ضروری است. این نتیجه گیری ممکن است رهبران مدرسه را هنگام اجرای برنامه های توسعه حرفهای هدایت کند. برای حمایت از درک معلمان از چالشهایی که دانش اموزان اوتیستیک ممکن است با آنها مواجه شوند، دیدگاه آموزشی خاصی مورد نیاز است.

آموزش، آموزش فراگیر، اوتیسم، ECE