طیبه ادریسی - دانشجوی دکتری تاریخ ایران اسلامی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
محمد امیر شیخ نوری - استاد گروه تاریخ دانشگاه الزهرا ، تهران، ایران(نویسنده مسئول)
ذکرالله محمدی - دانشیار گروه تاریخ دانشگاه الزهرا، تهران، ایران

انقلاب سفید یا انقلاب شاه، از جمله برنامه ها و طرح های اساسی حکومت پهلوی بود، که در سال ۱۳۴۱ ش، توسط محمدرضا پهلوی در سطح کشور اجرایی شد. این طرح در ابتدا با عنوان یک انقلاب اجتماعی، سیاسی و اقتصادی مطرح گردید، اما پس از اجرایی شدن، به دلیل سوء مدیریت به هدف اصلی که رشد و تولید کشاورزی گسترده در سطح کشور بود، نرسید و منجر به فقر گسترده روستاییان شد. سازمان ها و ارگان های بسیاری در جهت عملیاتی شدن آن، شروع به فعالیت و تبلیغات گسترده ای کردند که یکی از این ارگان ها، اداره کل ژاندارمری ایران بود. این ارگان در جریان اجرای برنامه اصلاحات ارضی در روستاهای ایران نقش تاثیرگذاری داشت و تنها تکیه گاه امن و همچنین نماینده حکومت و دولت در سطح روستاهای کشور بود. یکی از فعالیت های اساسی که ژاندارمری در جریان اصلاحات ارضی انجام داد، تشکیل نیروی پایداری و فعالیت های آموزشی آن در سطح روستاهای دورافتاده ایران بود. روستاهای استان بوشهر نیز از جمله مناطقی بود که نیروی پایداری در آن فعالیت گسترده ای داشت که تاثیر مثبت و منفی این فعالیت ها بر افکار و عقاید مردم در بلندمدت نمایان شد. این پژوهش با روش تحلیل محتوای کیفی و تحلیل تاریخی و براساس مطالعات اسنادی و تاریخ شفاهی انجام شده و هدف از آن بررسی تاثیر برنامه های آموزشی نیروی پایداری بر اجرای برنامه های انقلاب سفید و به ویژه اصلاحات ارضی در استان بوشهر و روستاهای آن است. پرسش اصلی این پژوهش آن است، که طرح های آموزشی نیروی پایداری چه تاثیری در روند اجرای برنامه های اصلاحی انقلاب سفید و به ویژه اصلاحات ارضی در بوشهر داشته است؟ نتیجه این پژوهش نشان می دهد که این نیرو توانست در آگاهی و شناخت مردم روستاهای بوشهر با دنیای خارج از محدوده ی زندگی خود تاثیر داشته باشد.

ژاندارمری, نیروی پایداری, انقلاب سفید, اصلاحات ارضی, بوشهر