فاطمه رنگرز فروغ - دانش آموخته کارشناسی ارشد ژئوتوریسم، دانشگاه تبریز

ژئوتوریسم شکلی از گردشگری نواحی طبیعی است که به طور ویژه بر روی چشم اندازها و زمین شناسی تاکیددارد. صنعت گردشگری را به سمت ژئوسایت ها و حفظ تنوع زمین شناختی سوق می دهد و فهم علوم زمین را ازطریق آموزش و ارج نهادن به آنها گسترش میدهد. در بین میراث مختلف زمین و تنوع زمین شناختی، برخی ازپدیده ها دارای توان های ژئوتوریستی هستند و برای درمان برخی بیماری ها به کار میروند، از این گروه پدیدههای زمین شناختی میتوان چشمه های آبگرم معدنی را نام برد. از آغاز جوامع بشری، آب نماد جدایی ناپذیرزندگی و کلید سلامت جسمی و روحی و همچنین سلامت معنوی بوده است. چشمه های آب گرم نقش ثابتی درتعیین سکونتگاه های انسانی ایفا کرده اند، زیرا نه تنها نقاط مهم تامین آب بودند، بلکه منبعی از آب گرم و غنی ازمواد معدنی با فواید شفابخش نیز بودند. چشمه های آب گرم یک منبع طبیعی قابل توجه اند چرا که هزاران سالاست نقش مهمی در حوزههای مرتبط با جامعه بشری، از جمله فرهنگ، تاریخ، مذهب، و به طور خاص، سلامت،رفاه و تفریح انسان ایفا میکنند. در برخی کشور ها رسم تفریحات فرهنگی در شهرهای دارای آبگرم یکی دیگر ازعناصر مهم است که معمولا در قالب تقویم رویدادها ارائه می شود. یکی از فراوان ترین و جذاب ترین جاذبههای زمین گردشگری ایران چشمه های آبگرم هستند که به تعداد زیاد در مناطق مختلف کشور پراکنده اند.متاسفانه با وجود توان های ژئوتوریستی بهره برداری مناسبی از آنها صورت نگرفته است. شناخت و ارزیابیقابلیت ها و توان های ژئوتوریستی و تهیه برنامه مدیریتی متناسب با ویژگی های محیطی، اجتماعی و اقتصادیچشمه ها میتواند کشور ایران را به عنوان یکی از مقاصد مهم درمانی و سلامتی معرفی کند

چشمه های آبگرم، ژئوتوریسم، میراث زمین شناختی ، ژئوکانزرویشن