سیده راضیه جعفری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان (باشگاه پژوهشگران جوان)
علی اصغر سپاهی - دانشگاه پیام نورگروه زمین شناسی دانشگاه بوعلی سینا
فرهاد آلبانی

بیوتیت در منطقه سیمین (همدان) واقع در زون سنندج- سیرجان، که قسمتی از سنگهای دگرگونی درجه بالا و میگماتیتها برونزد دارند، یکی از کانیهای اصلی تشکیل دهنده ملانوسوم میگماتیتهاست. همچنین به مقدار قابل توجهی در مزوسوم و به مقدار ناچیزی در لوکوسوم آنها دیده می شود. تجزیه شیمیایی (میکروپروب) برخی از بیوتیتهای ملانوسوم میگماتیتها مقدار XFe این کانی را بین 0/55-0/52 نشان داده است. با توجه به مقدار آلومینیم نسبتاً بالا کانی بیوتیت به عضو سیدروفیلیت نزدیکتر است. رفتار بیوتیت در طی میگماتیتی شدن سنگهای پلیتی در منطقه سیمین دوگانه بوده، به طوری که در سنگهای غنی از پلیمورف های( Al(2)SiO(5 این کانی اغلب پایدار مانده اما در سنگهای غنی از کردیریت مقدار آن به طور چشمگیری کاهش یافته است و احتمالاً آب حاصل از آن به ذوب این سنگها کمک نموده است. حضور لوکوسوم های آلکالی فلدسپار گرانیتی در سنگهای غنی از کردیریت در مقایسه با لوکوسوم های ترانجمیتی سنگهای غنی از پلیمورفهای( Al(2)SiO(5 و نیز کاهش مقدار این کانی در طی دگرگونی شدید در رخساره آمفیبولیت فوقانی و گرانولیتها می تواند موید شکسته شدن بیوتیت در این سنگها باشد. بنابراین در طی میگماتیت زایی در اثر ذوب بخشی، در توالیهای کردیریت دار و آلومینوسیلیکات دار رفتار کانی بیوتیت متفاوت بوده است.