سیدمحسن طباطبایی منش - گروه زمین شناسی دانشگاه اصفهان
قدرت ترابی - گروه زمین شناسی دانشگاه اصفهان
لیلا محمودآبادی - گروه زمین شناسی دانشگاه اصفهان
نرگس شیردشت زاده - گروه زمین شناسی دانشگاه اصفهان

در جنوب غرب جندق در محل گسل درونه سنگ های آتشفشانی به سن ائوسن برونزد دارند. سنگهای آتشفشانی مذکور از نظر ترکیب سنگ شناسی در محدوده آندزیت و داسیت هستند. اغلب فنوکریست های آنها پلاژیوکلاز، امفیبول، کلینوپیروکسن، کانی های اوپاک، کوارتز و به مقدار کمتر آلکالی فلدسیار می باشد. بیوتیت، کلسیت و کلریت کانی های فرعی ولکانیک مورد بررسی را تشکیل می دهند. پلاژیوکلازها در محدوده آندزین و لابرادوریت بوده و کلینوپیروکسن های آنها دیوپسید تا اوژیت می باشد. ه مچنین آمفیول ها با ترکیب مگنزیوهاستینگسیت مشخص شده اند. کانی های فرومنیزین دارای سوختگی در حاشیه هستند. طبق مطالعات انجام شده ماگمای بوجود آورنده سنگ های آتشفشانی مذکور ترکیب ساب آلکالن را از خود نشان می دهند. دیاگرام های ژئوتکتونیک نمایانگر محیط کمانهای آتشفشانی می باشد. ترمومتری هورنبلند و پلاژیوکلاز برای فشارهای 1-15 کیلوبار دمایی برابر با 858 تا 945 درجه سانتیگراد را نشان می دهد. ترمومتری کلینوپیروکسن های منطقه در فشارهای 1 تا 10 کیلوبار دمای 941 تا 959 درجه سانتیگراد می باشد. شواهد رخداد التراسیون هیدروترمال در بررسیهای پتروگرافی بخوبی مشخص است.

ولکانیک ائوسن، کمانهای اتشفشانی، ساب آلکالن، جندق