سیدکوشا توکلی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مدیریت ساخت دانشگاه امام حسین (ع)
سیدسعید قاضی میرسعید - عضو هیئت علمی گروه عمران دانشگاه امام حسین (ع)
پرویز رفعتی - عضو هیئت علمی گروه عمران دانشگاه امام حسین (ع)

در عصر حاضر به جهت افزایش و اهمیت فعالیتهای نفتی در بستر دریاها و ترانزیت دریایی، فعالیت هایی از قبیل ساخت و ساز اسکله ها، سکوهای نفتی، پتروشیمی ، پالایشگاه ها و...در حاشیه سواحل خلیج فارس رشد چشمگیری و موجب توجه وی‍‍‍ژه به دوام و پایایی سازه های بتنی در این مناطق گردیده است. از آنجایی که در محیط خلیج فارس مصالح فلزی و فولاد در معرض خورگی شدید قرار دارد، و باعث تخریب بتن های مسلح می گردد. از ابتدای قرن بیستم، ساخت و ساز در حاشیه خلیج فار س و دریای عمان به طور جدی آغاز گردید و در دهه اخیر سرعت احداث پروژه ها و حجم آنها افزایش چشمگیری یافت که در این بین آثار خرابی سازه های بتن مسلح به وضوع مشاهده می گردد تحقیقات وسیعی از اواسط دهه 80 میلادی در مورد خوردگی میلگردهای بتن در دنیا و در منطقه خلیج فارس آغاز گردید و در ایران نیز در بیست سال گذشته جدیتی در این این زمینه مشاهده می گردد. در مبحث 9 مقررات ملی ساختمان و نشریه 101 ، ضوابطی برای افزایش دوام بتن در این شرایط ارائه گردیده است. در ابتدای دهه اول قرن بیست و یکم، آئین نامه پایایی نهایی بتن ایران در شرایط محیطی خلیج فارس تهیه و ارائه گردید که از توصیه های CIRA اقتباس شده است. لیکن علیرغم تلاشهای انجام شده، متاسفانه هنوز این پدیده مخرب به قوت خود باقیست و باعث مستهلک شدن منابع مالی کشور می گردد. در این مقاله ضمن بررسی مشکلات و عوامل موثر بر خوردگی میلگرد، به ارائه راه حلهای مناسب و اجرایی در مناطق خلیج فارس و نحوه به کار گیری آنها به صورت ترکیبی و نیز بررسی و ارائه کارهای مناسب به صورت میدانی در فازهای 15 و 16 پارس جنوبی و ارائه نتایج پرداخته می شود.

سازه های دریایی، روشهای محافظت از آرماتور،عمل آوری بتن، خوردگی