محمد دانایی مهر - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
مسعود شعاری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد هریس

در دهه های اخیر انتقال حرارت یکی از فرایندهای حیاتی در همه صنایع در تمام جهان است بیشتر از یک قرن از آن جایی که ماکسول، دانشمندان و همه مهندسان تلاش بسیار کردند تا مشخصات انتقال حرارت سیالات معمولی مثل آب و اتیلن گلیکول، و روغن به خاطر هدایت گرمایی کم برای انتقال گرماست افزایش ذهند. یکی از راه های اصلی، برتری غلبه بر این اثرات استفاده کردن از سیالات پیشرفته به جای معمولی با هدایت گرمایی بیشتر است. آنها در اندازه های میلی متر و میکرومتر به صورت ذرات جامد در مایع پراکنده می شوند. به هر حال مشکل اصلی همراه با استفاده از ان چنین ذرات بزرگتر، ته نشینی سریع این ذرات در مایع است همچنین با افزایش کسر حجمی ذرات جامد موجب شده است تا مشکلات متعدد دیگری مانند سایش و افت فشار به وجود آید. در این روزها برای حل این مشکلات از روش های نوینی استفاده شده است تا اثرات انتقال حرارت را بر رفتارهای چنین سیالاتی بهتر کنند. استفاده از ذرات در ابعاد نانو در سیالات یکی از این راه ها است که موجب شده است تا نانوسیال تولید شوند. واژه نانوسیال به مخلوط دوفاز همراه با فاز پیوسته که عموما سیال و فاز پراکنده را تشکیل می دهند را تشکیل می دهد. محققان کشف کردند که نانوسیال خواص حرارتی بالا نسبت به این سیالات پایه یا محلول های جامد-مایع دارند. بعضی از این کارها نشان دادند که اثرات هدایت گرمایی محلول ها تقریبا افزایشی در حدود 20% در مقایسه پایه با پراکندگی کم کسر حجمی ذرات دارند.

هدایت گرمایی، نانوسیال، اتیلن گلیکول، روغن، مخلوط دوفازی