بهاره شوندی - کارشناس ارشد معماری، گروه معماری – واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی همدان
عاطفه حسینی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی همدان،
سیدمحمود معینی - عضو هیئت علمی تمام وقت معماری، گروه معماری – واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی ملایر، ایران

خانه مفهومی وسیع و پیچیده است با ابعاد و اجزاء متفاوت که در فرهنگها و جوامع مختلف نمیتوان تعریفی جامع و کامل برای آن ارائه داد. استاد پیرنیا معتقد است خانه جایی است که ساکنان در آنجا احساس ناراحتی نکنند، اندرون خانه جایی است که زن وفرزندان در آن به سر میبرند و باید در آن احساس خستگی نکنند. خانه اولین فضایی است که انسان احساس تعلق فضایی را در آن تجربه میکند. مجموع حواس پنجگانه به طور دائم سراسر آنرا طی میکنند و در مدت کوتاهی بدان خو میگیرند. خانه تنها مکانی است که اولین تجربههای بی واسطه با فضا در انزوا و جمع در آن صورت میگیردامروزه علیرغم اینکه انسان جزئی از طبیعت است و نیاز انسان به طبیعت و ارتباط نزدیکش با طبیعت باعث ادامه حیات و دوام زندگی اوست و این ارتباط ارزشمند در تعالیم دین اسلام مورد تأیید و تأکید قرار گرفته است، اما به دلایلی از جمله سودجویی، نگرش کمی به مقوله مسکن و زمین، عدم توجه به مواردی همچون معنا و مفهوم، نادیده گرفتن نیاز فطری، فطرت طبیعت دوست انسان و تأثیر پذیری انسان از طبیعت، این اصل نادیده گرفته شده است و به فراموشی سپرده شده است. هدف از این پژوهش بررسی نقش حیاط و مفهوم حیات در حیاط و الگوی ساختاری خانه های سنتی شهرستان ملایر و تأثیرپذیری یا عدم تأثیرپذیری خانه های جدید از این الگوها می باشد. این پژوهش بصورت تحقیقی و توصیفی می باشد.

خانه، مسکن سنتی، حیات، طبیعت، الگو، خلوت