تی تی سا رضازاده ویند - کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزکوه

یکی از مهم ترین و مشترک ترین فرایند ها در ساختارهای مختلف معرفی شده درمدیریت دانش، تسهیم دانش می باشد. انگیزه افراد برای تسهیم دانش خود در سازمان ها و بهبود تسهیم دانش بین افراد به منظور ایجاد مزیت رقابتی از مهم ترین اولویت های دست اندرکاران مدیرت دانش در جهان می باشد. تسهیم دانش بین اعضاء سازمان منجر به کاهش هزینه ها در تولید دانش و تضمین انتشار بهترین روش های کاری در داخل سازمان شده و سازمان را قادر به حل مسائل و مشکلات خود می نماید. موضوع تحقیق بررسی موانع تسهیم دانش در شرکت ارتباطات زیر ساخت می باشد. این تحقیق شامل چهار فرضیه اصلی می باشد. موانع تسهیم دانش در چهار سطح، عوامل فردی، عوامل سازمانی، عوامل فناوری اطلاعات و عوامل فرهنگی می باشند. در این تحقیق موانعی که باعث عدم تسهیم دانش در بین کارکنان می شود مورد مطالعه قرار گرفت. روش انجام تحقیق به صورت پیمایشی و ابزار گردآوری داده ها و اطلاعات به صورت پرسشنامه است. جامعه آماری این تحقیق مدیران و کارشناسان شرکت ارتباطات زیر ساخت می باشند ؛ اندازه نمونه102 نفر می باشد، با استفاده از جدول تعیین اندازه نمونه کرجسی و مورگان . تکنیک آماری مورد استفاده در این تحقیق آزمون دو جمله ای می باشد. با استفاده از نرم افزارهای موجود در این زمینه ( spss ) به تجزیه و تحلیل عواملی که بیشترین تأثیر را دارند، پرداخته شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد از بین موانع تسهیم دانش در این پژوهش (عوامل فردی، سازمانی، فناوری و فرهنگی)، فرضیه های شماره دو و چهار (عوامل سازمانی و عوامل فرهنگی)، موانع تسهیم دانش در شرکت ارتباطات زیر ساخت، شناخته شده اند؛ و فرضیه های یک و سه (عوامل فردی و عوامل فناوری)، جزء موانع تسهیم در شرکت مربوطه؛ به شمار نمی آیند. به طور کلی، تسهیم دانش زمانی دارای ارزش برای افراد و سازمان می گردد که افرادی که به دانش مفید نیاز دارند آن را دریافت کرده، پذیرفته و همچنین آن را به کار گیرند. قدم اول، شناسایی موانع تسهیم دانش و فاصله بین وضع موجود و وضع مطلوب می باشد و اقدام مناسب در جهت رفع موانع و حرکت به سوی وضع مطلوب است. اگر این موانع از بین برود و یا تأثیر آن کم رنگ شود تسهیم دانش به صورت هر چه بهتر انجام می گیرد.

موانع تسهیم دانش، تسهیم دانش، مدیریت دانش، شرکت ارتباطات زیر ساخت