سیده صدیقه پزین - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی آب دانشگاه بوعلی سینا همدان
زینب بادپا - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی آب دانشگاه بوعلی سینا همدان
مجید فضلی - عضو هیئت علمی گروه عمران دانشگاه بوعلی سینا همدان

از جمله روش های حفاظت سواحل که در دهه های اخیر در رودخانه ها مورد توجه قرارگرفته است، ساخت سازه هایی است که بر خطوط جریان تاثیر گذاشته و موجب انحراف آنها از دیواره های فرسایش پذیر به قسمت های میانی رودخانه می شود و یا با کاهش سرعت از شدت برخورد جریان با دیواره ها کاسته و توانایی رسوب گذاری جریان را افزایش می دهند. ساخت انواع آبشکن از این روش ها است. در مطالعه حاضر، به بررسی تاثیر عدد فرود و آرایش آبشکن های دوردیفه به دو صورت زیگزاگی و پشت سر هم بر مقدار حداکثر آبشستگی اطراف آبشکن پرداخته شده است. نتایج نشان می دهند که با افزایش عدد فرود، ابعاد چاله آبشستگی و مقدار حداکثر آبشستگی در هر دو مدل آرایش شمع ها افزایش می یابد و ماکزیمم آبشستگی آبشکن دوردیفه متناوب از حالت زیگزاگی بیشتر است.

آبشستگی، آبشکن شمع کوبی، آرایش شمع ها، عدد فرود