آرش بهار - استادیار گروه عمران، دانشکده فنی، دانشگاه گیلان
مریم ثابت - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران- سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قشم

استفاده از سازه های کف جدا از مدت ها قبل به عنوان یک روش در کاهش خسارات ناشی از زلزله شناخته شده است. مشکل اصلی این سازه ها جابجایی بزرگ در لایه جداسازی است که گاه کلیت روش را تحت تاثیر قرار می دهد. به کارگیری محدود کننده ها میتواند کاهش جابجاییکف را به دنبال داشته باشد اما از طرف دیگر شتاب منتقل شده به سازه را افزایش می دهد و در نتیجه موجب افزایش جابجایی نسبی طبقات میشود. استفاده از جداگرهای فوق میرا احتمالا می تواند با جذب و حذف انرژی ناشی از زمین لرزه باعث کاهش همزمان مقدار جابجایی کف و شتاب سازه شود. این پژوهش بر آن است تا با اعمال این نوع از جداگرها، شرایط لازم برای کاهش پاسخ های لرزه ای را در یک سازه چند درجه آزادی بررسی کند. از سوی دیگر، بررسی عملکرد این نوع جداگر در مقابل ارتعاشات ناشی از زلزله های نزدیک گسل نیز می تواند مورد توجهواقع شود. به این منظور، سه نمونه تحریک نزدیک گسل و یک نمونه تحریک دور از گسل برای مقایسه بین سازه های با پای ثابت و کف جدا با جداگر لاستیکی با میرایی کم و کف جدا با جداگر لاستیکی فوق میرا استفاده خواهد شد.

سازه کف جدا، جداگرهای فوق میرا، جداگرهای با میرایی کم، زلزله نزدیک گسل