مهین کیخانژاد - مربی وعضوهیئت علمی دانشگاه فرهنگیان
محمود سنچولی - کارشناس ارشد مدیریت برنامه ریزی آموزشی
بهمن بهرادفر - کارشناس ارشد زبان شناسی همگانی

آموزش عالی در ایران برحسب ضرورت های تاریخی،«دگرگونی های بسیاری به خود دیده و مسیر پرفرازونشیب و گسیخته-ای را پیموده است». استفاده از ارزیابی در فعالیت های آموزشی به اندازه خود فعالیت های آموزشی قدمت دارد؛ اما به کار گرفتن ارزیابی آموزشی به عنوان بازخوردی جهت بهبودی فعالیت های آموزشی امری نسبتاً جدید است (بازرگان، 2008). با توجه به تحولات عظیمی که در عرصه های علمی– آموزشی در حال وقوع است، وظیفه و مسئولیت بزرگ دانشگاه فرهنگیان تربیت فارغ التحصیلانی است، که با درک عمیق از جهانی شدن آموزش در دهکده جهانی و با کسب آگاهی از دانش متحول کنونی و نیازهای جامعه، به طور اثر بخش و با واقع نگری، با ارائه برنامه های آموزشی در پایه های مختلف به جامعه کمک نماید. چراکه برنامه های درسی آینه تمام نمای پیشرفت و انعکاسی از پاسخگو بودن دانشگاه ها به نیازهای در حال تغییر جامعه هستند. جایگاه والای دانشگاه فرهنگیان در فرایند توسعه ملی و توجه بر سرمایه گذاری در منابع انسانی از طریق گسترش این آموزش ها ضرورت شناخت اهمیت، و ارتقای پایگاه معلمان در کشور، محقق را برآن داشته است تا به ارزشیابی عناصری از برنامه درسی دانشگاه فرهنگیان بر اساس بند 11 سند تحول بنیادین آموزش وپرورش و اساس نامه دانشگاه فرهنگیان پرداخته و پیشنهادهایی را در راستای بهبود و ارتقاء این دانشگاه ارائه نماید. عنصر برنامه درسی که در این پژوهش مد نظر قرار گرفته عبارت است از : کارورزی ، . امید است که این امر زمینه ساز فعالیت های بعدی در این راستا و کمک کننده به برنامه ریزان جهت تنظیم برنامه های دقیق تر در این دانشگاه می باشد

ارزشیابی برنامه درسی و دانشگاه فرهنگیان ، اسناد بالادستی و الگوی ارزشیابی CIPP