محمد امینی طهرانی - دانش آموخته دکتری تفسیر تطبیقی، جامعه المصطفی العالمیه

در میان مباحث لغوی مرتبط با قرآن کریم سخن از عرفیات خاصه یا همان اصطلاحات قرآن کریم از مهمترین مباحث در این باره است. در میان دانشمندان علوم قرآنی و تفسیر، علامه طباطبایی در تفسیر المیزان و سیوطی در کتب خود به این مطلب توجه نموده اند. این دو دانشمند بزرگ اسلامی در اکثر موارد دارای عقیده ای مشترک درباره عرفیات خاصه قرآن کریم هستند. علامه طباطبایی در المیزان بر اساس مبانی خاصی به تحلیل اصطلاحات قرآن کریم پرداخته است. در حالی که نمی توان مبانی دقیقی را از دیدگاه سیوطی در این باره کسب نمود. وی بیشتر به نقل عرفیات خاصه از دیدگاه دیگران پرداخته است و بر همین اساس به دست آوردن نظر شخصی وی مشکل می نماید. نگارنده تحقیق، بر آنست تا با بررسی تفسیر قیم المیزان، لغاتی را که در دائره قرآن کریم معانی جدیدی را به خود گرفته و در آن معنا کاربردی حقیقی یافته اند و به تعبیری دیگر حقیقت شرعیه شده و در عرف خاص قرآن معنایی جدید پیدا کرده اند را شناسایی کرده و دیدگاه علامه طباطبایی را با دیدگاه سیوطی مقایسه نماید. این تحقیق به روش کتابخانه ای انجام می شود و در قالب تطبیقی ارائه می گردد.

عرف خاص، المیزان، طباطبایی، سیوطی، حقیقت شرعیه