زهرا الله مرادی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان، همدان، ایران
ارسلان طهماسبی - استادیار معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سنندج، سنندج، ایران
امید دژدار - استادیار معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان ، همدان، ایران

محیط یکی از اولین نقاطی است که در رفتار و ذهن انسان تاثیرگذار است، که این محیط می تواند باعث رشد و بالندگی جسم و روح شود و می تواند باعث ایجاد رفتارهای گوناگون در اجتماع در انسان شود. از دیدگاهی دیگر محیط معماری در چگونگی ارتباط متقابل انسان با دیگر عناصر تاثیرپذیر مثل عناصر کالبدی، اشیا، افراد، عوامل فیزیکی و مادی، حس تعلق خاطر نقش مهمی را در را در ارتقا کیفیت آموزش و بروز خلاقیت دارا می باشد. محیط-های آموزشی به عنوان یکی از محیط های معماری است که نقش عناصر گوناگون بر آن و بر چگونگی کیفیت آموزشی افراد، نحوه ارتباط روحی، ذهنی، فیزیکی و رشد و پذیرش علم و دانش را برعهده دارد. در همین راستا شناخت عناصر محیطی فضاهای آموزش و انعطاف پذیر کردن آنها براساس تعاملات دانش آموزان و به حداکثر رساندن قابلیت های محیطی، امکان انعطاف تکاملی و رشد در طول زمان نقش بسزایی در ارتقاء کیفیت آموزش خواهد داشت. روش تحقیق مقاله حاضر توصیفی و برپایه مطالعات و مطالعات و یافته های کتابخانه ای اسنادی و مدارک و یافته های علمی معتبر و جدید است. در پایان می توان اذعان داشت که برای داشتن محیطی که به بروز خلاقیت افراد، تحرک ذهن آنها و همچنین تغییر دید آنان درباره محیط اطراف بیانجامد، باید محیطی منعطف و تغییرپذیر در طول زمان فراهم نمود. محیطی که براساس نیاز افراد و علایق و سلائق آنها بتواند تغییر نماید.

محیط آموزشی، کیفیت آموزش، عناصر محیطی، خلاقیت