مجتبی نوراللهی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام
منوچهر اسماعیلی - استاد یار گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام

فضای کانون پرورش فکری کودکان به عنوان محیطی برای پاسخ به نیازهای اجتماعی، فرهنگی و محیطی کودکان در جهت برآورده کردن فعالیت انسان هایی که بازتابی از معیارهای رفتاری و فرهنگی مشخص شده توسط جامعه دارند شناخته می شود. از سوی دیگر یکی از عوامل تأثیرگذاری است که می تواند در جهت گسترش و انتشار اهداف توسعه پایدار و اشاعه ی فرهنگ حفظ و احترام به محیط زیست مطرح باشد. هم چنین اجرایی نمودن اصول معماری پایدار در طراحی، احداث و تخریب ساختمان این گونه مراکز می تواند نقش به سزایی در جهت حفظ منابع طبیعی و بهره برداری از عناصر و انرژی های تجدیدپذیر موجود در طبیعت را داشته باشد.نگارندگان با هدف شناسایی اهداف توسعه پایدار و اجرایی نمودن اصول معماری پایدار در طراحی کانون پرورش فکری کودک، پژوهش حاضر را با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و به روش تحلیلی توصیفی شکل داده اند. نتایج حاصل نشان می دهد که با مکان یابی، جهت گیری مناسب بنا و بهره گیری از نور و تابش خورشید هزینه های استفاده از انرژی الکتریکی و استفاده از حامل های انرژی تجدیدناپذیر را به میزان زیادی کاهش داد. بهره گیری از باد برای ایجاد تهویه در داخل بناهای کانون پرورش فکری می تواند شرایط آسایشی را فراهم آورد و کارایی کانون های پرورشی و سطح یادگیری را بالا ببرد. هم چنین به کار بردن مصالح با وزن پایین و ضریب انتقال حرارتی کم در دیوار خارجی از اتلاف حرارت در داخل بناها جلوگیری می کند.

توسعه پایدار، کودک، فضاهای آموزش، کانون پرورش فکری