وحید صفریان - دانشجوی کارشناسی ارشد آب و هواشناسی کاربردی ، دانشگاه محقق اردبیلی
توحید موسی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد ژئو مورفولوژی، دانشگاه محقق اردبیلی،
سیامک اصلانی - دانشجوی کارشناسی ارشد آب و هواشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
شاهین داورپناه - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد،

گردشگری یک قسمت از اقتصاد حساس به آب و هوا به حساب میآید و در مواردی به ویژگیهای اقلیمی وابسته میباشد و از این حیس هم در مورد تقاضای گردشکری، هم منشاء پیدایش، و هم عامل محدود کننده آن به شمار میرود. شهرستان مغان، گرمی واقع دراستان اردبیل و شمال غرب ایران به دلیل موقعیت خاص مرزی، مستعد گسترش صنعت گردشگری میباشد، که این امر نیز نقش شرایطآسایش اقلیمی را برای گردشگران و مسافران بسیار مهم جلوه مینماید. در این پژوهش با استفاده از شاخص اقلیم گردشگری ) TCI ( و همچنین با بهرهگیری از سیستم اطلاعات جغرافیایی ) GIS ( در میانیابی و تعمیم دادههای نقطهای به پهنهای، شرایط مساعد حضور گردشگران در شهرستان گرمی از دیدگاه زمانی و مکانی و با استفاده از دادههای اقلیمی 5 ایستگاه سینوپتیک استان اردبیل، برای مقایسهشرایط آسایش اقلیمی بین شهرستانها با شهر گرمی به صورت سالیانه در تمام طول سال بررسی گردیده است. در این بررسی پتانسیل-های اکوتوریستی و آسایش زیست اقلیمی شهرستان گرمی با شاخص TCI ارزیابی شد. شاخص TCI نشان داد: که شاخص گردشگریشهرستان گرمی در تمام طول سال و هم در مقایسه با شهرهای دیگر استان دارای تنوع زیادی است. به گونهای که ایستگاهها از نظر دارابودن شرایط آسایشی برای گردشگران با سه کلاسه خیلیخوب و خوب؛ ناچیز حاشیهای میباشد. که از این بین در مجموع میتوان –گفت شهرستان مغان، گرمی از بهترین شرایط آسایشی و بیوکلیمایی نسبت به سایر ایستگاههای استان برخوردار میباشد، که فصل بهار وتابستان نسبت به پاییز و زمستان ایدهالترین شرایط برای گردشگری را برخوردار است ولی و شهرستان پارسآباد در رتبهی دوم قرارگرفته و از خوبترین شرایط آسایشی و بیوکلیمایی برخوردار میباشد. و استان اردبیل و شهرستانهای خلخال و مشکین شهردر مرتبه سوم قرار گرفتهاند، که از بدترین شرایط آسایشی و بیوکلیمایی برخوردارمیباشد.

توریسم، آسایش اقلیمی، شهرستان گرمی، شاخص، TCI