حوریا نادریان - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری ، واحد تهران شرق )قیامدشت(، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
نسیم خانلو - استادیار گروه معماری، واحد تهران شرق )قیامدشت(، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

تاثیرگذاری فلسفه بر سبک های هنری و معماری از دیرباز مورد توجه بسیاری از هنرمندان، معماران و منتقدین بوده است. یکی از مکتب های اخیر فلسفی که بر معماری تاثیر فراوان داشته است تفکر دیکانستراکشن است که توسط دریدا ارائه شده است. این سبک فلسفی و معماری در زمان ظهورش در اروپا و امریکا جنجال بسیاری به راه انداخت و موافقان و مخالفان بسیاری داشت. رواج این مکتب را می توان در اواخر دهه هشتاد و نود و نقطه اوج آن را سال 1988 و نمایشگاه معماران دیکانستراکتیویست در نیویورک دانست. در این مقاله، طی بررسی پروژه های اجرایی دنیل لیبسکیند، به عنوان یکی از معماران پیشتاز معماری دیکانستراکشن، با معرفی نمونه های موزه یهود برلین و موزه یهود دانمارک به بررسی روش طراحی و ایده هایی که وی از آن ها جهت خلق اثر استفاده می کند می پردازیم. اهمیت موضوع به این دلیل است که روش طراحی دربرگیرنده مجموعه ای از خطوط راهنما است که در طی روند طراحی برای رسیدن به نتیجه پی گرفته می شود. روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق از نوع اسنادی و کتابخانه ای می باشد.

دنیل لیبسکیند، روش طراحی، موزه یهود برلین، موزه یهود دانمارک