هاجر مشتاقی - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر، بوشهر، ایران
بهمن تاروردی زاده - استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر ، بوشهر ، ایران
الهام دهقان - مربی گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد واحد اسلامی بوشهر، بوشهر، ایران

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر یک دوره تمرینات TRX و کار با وزنه بر تعادل دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهرستان دشتستان بود. به همین منظور طی اطلاعیه ای، از کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهرستان دشتستان ( پایه های تحصیلی هفتم و هشتم ) دعوت به عمل آمد. برای یکسان سازی آزمودنی های گروه ها ، اطلاعات مربوط به وضعیت سلامت عمومی، وزن، میزان فعالیت روزانه و میزان کالری دریافتی از طریق پرسشنامه های خود ارزیابی جمع آوری شد. پس از بررسی و اطمینان از آمادگی این افراد در تمرینات ورزشی، با توجه به پرسشنامه های تکمیل شده و پس از اخذ رضایت نامه از والدین، 20 نفر از دانش آموزان با میانگین سنی 14/35 سال، قد 160/4 سانتی متر و وزن 51/15 کیلوگرم انتخاب شدند. گروه 1 ( کار با وزنه شامل دمبل و هالتر ) و گروه ( کار باکش، تمرینات TRX ) را انجام دادند. پروتکل تمرینی به صورت 8 هفته تمرین با دوره ی زمانی 9 روز در هفته و در هر جلسه روشهای یکسانی استفاده شد. در این تمرینات دوره استراحت و فعالیت برای هر دو گروه نیز یکسان بود و در دوره تمرینی فوق افزایش تدریجی بار تمرین بصورت اصولی رعایت شده است. همچنین از طریق افزایش مقاومت در تمرین با وزنه و کاهش زاویه بدن با زمین در تمرین TRX منظور شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و مقایسه گروه ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS Version 21 از روش کوواریانس ( ANOVA ) و همچنین برای بررسی طبیعی بودن دادها از آزمون کلموگروف، اسمیرونف استفاده گردید و سطح معنی داری P=0/05 در نظر گرفته شد. نتایج به دست آمده حاصل از آزمون کواریانس نشان داد که با وجود افزایش تعادل در هر دو گروه، تفاوت معنی داری بین میزان تعادل دو گروه از دختران گروه وزنه و TRX مشاهده نشد و فرض صفر مبنی بر عدم تفاوت معنی داری در میزان تعادل هر دو گروه بر اثر تمرینات انجام شده تایید گردید. با این تفاصیل می توان نتیجه گرفت که هر دو روش تمرینی به صورت مساوی می توانند باعث تقویت تعادل شوند.

تعادل، تمرین TRX ، دانش آموزان، کار باوزنه