لادن شیخی مقدم - دانشجوی کارشناسی رشته پژوهش هنر دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب ایران

طراحی صحنه به عنوان یکی از عوامل موثر در یک اجرای موفق، با استفاده از فضاسازی تاثیرگذار باید باعث جذب مخاطب، اجرای هرچه بهتر بازیگر و ارتقا مفهوم نمایش گردد. رابرت ویلسون یکی از هنرمندانی است که طراحی های صحنه وی دارای چنین ویژگی هایی است هدف ا زانجام این تحقیقف ارایه راهکارهایی برای ارتقا طراحی صحنه در تیاتر ایران بود. به همین منظور ابتدا نگاهی به تاریخچه طراحی صحنه در تیاتر جهان و سیر تحول آن انداختیم و سپس به بررسی چند اثر معروف از رابرت ویلسون و سبک طراحی ها و شیوه های اجرایی منحصر به فرد وی در طراحی دکور نور پرداختیم. این بررسی ها نشان داد که ویلسون ابتدا تصاویر را خلق کرده و سپس متن و صدا را با هم ترکیب می کند. برای او، نور نقش بسیار مهمی در طراحی دارد و از همان جلسات اول تمرین، آن را به اشکال مختلف به خدمت می گیرد روشهایی اجرای ویلسون از کارگدانهای پیشرو معاصر خود متفاوت است او مسیله زمان را مطرح می کند و نوعی ساختارشکنی در زمانی را به وجود آورد با بهره گیری از موسیقی هنرهای تجسمی و معماری عناصر اجرایی قراردادی تیاتر غرب را به چالش می کشد برای او عناصر دیداری مهمتر از عناصر شنیداری هستند و به همین منظور تمرین را با فرم شروع می کند تا با دیالوگ و شیوه منحصر به فرد خود را بوجود می آورد. روش تحقیق این مقاله به شیوه توصیفی تحلیلی بوده و برای گردآوری مطالب از روش کتابخانه ای و فضای مجازی استفاده شده است.

طراحی صحنه، رابرت ویلسون، تیاتر، روش اجرایی ویلسون، نور