سهیلا پورجاوید - دانشجوی دکتری آموزش کشاورزی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
امیرحسین علی بیگی - دانشیار ترویج و آموزش کشاورزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی رازی کرمانشاه

بخش کشاورزی در کشور های در حال توسعه، نقش مهمی در پیشبرد ملی ایفاء می کند. از آن جایی که نیاز بخش کشاورزی در حال حاضر به انسان های قابل نه تنها از نظر محفوظات تخصصی بلکه مهارت های مدیریتی مورد نیاز جهان رقابتی و اقتصاد دانش محور جدید است، لذا مبحث چابکی دانشگاه ها در جهت افزایش و ارتقای این آمادگی در آن ها بیش از پیش اهمیت و ضرورت می یابد. فشارهای روزافزون بر دوش دولت ها و کاهش بودجه های دولتی در سال های اخیر، افزایش تعداد دانش آموختگان، بیکاری فزاینده و بحران اشتغال جوانان به ویژه تحصیل کرده ها، تغییر در انتظارات متقاضیان ورود به دانشگاه ها، رقابت، نیازهای متغیر بازار، مسیولیت پذیری و پاسخگویی در مقابل افراد جامعه، انقلاب کیفیت و بهره وری، تغییر در دانش و ضرورت مدیریت دانش و تجاری سازی دانش، تحول در آموزش های سنتی و گرایش به سمت آموزش های نو و پژوهش های کاربردی، به کارگیری فناوری های نوین و سایر مواردی که موجب تحول در رسالت، نقش و کارکردهای دانشگاه شده اند، ضرورت چابکی دانشگاهی و ایجاد دانشگاه چابک را به عنوان یکی از ابزارهای حیاتی، راهبردی و کلیدی آموزش عالی برای مواجهه با این تغییرات و فشارها روشن و بدیهی کرده اند. لذا از آن جا که مولفه های چابکی در سازمان های مختلف با هم تفاوت دارد سوال اساسی این است که الگوی دستیابی به چابکی سازمانی در دانشگاه ها چگونه است . لذا، هدف این پژوهش پرداختن به این مهم با بهره گیری از منابع کتابخانه ای می باشد.

چابکی سازمانی، دانشگاه چابک، الگوی چابکی، آموزش عالی کشاورزی