صدیقه رضاییان - کارشناس ارشد منابع طبیعی اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان خرم آباد
مهدی بابایی پور - کارشناس ارشد مدیریت منابع انسانی شرکت آب و فاضلاب استان لرستان

نتیجه اصلی کشاورزی تغییر تعادل اکولوژیکی است که در نتیجه اقدامات خودخواهانه انسان است که برای تامین نیاز غذایی جمعیت رو به افزون انسان ها صورت می گیرد. یک کشاورزی پایدار می تواند ارزش های جاودانی برای جامعه فراهم آورد و باید بر اکولوژی استوار باشد و قابلیت سود دهی داشته باشد و همچنین عدالت اجتماعی را فراهم آورد. در چنین شرایطی مناسب ترین راه حل برای مصونیت و پایداری اکوسیستم های کشاورزی استفاده از اکو پارک ها می باشد. اکوپارک یک محوطه جهت دار محیطی است که با در نظر گرفتن شرایط محیط، یک سیستم پیشرفته را برای ایجاد یک محیط پایدار به وجود می آورد؛ به عبارت دیگر یک نوع جدیدی از کارخانه است که بین بهره و محیط تعادل برقرار می کند. مقاله حاضر سعی در بررسی اکو پارک ها به عنوان سیستم های کشاورزی پایدار در جهت حفاظت از منابع طبیعی دارد. موضوع اصلی اکو پارک ها افزایش سیستم های پایدار و خودگردان از مواد دور ریختنی قابل باز یافت است. اگرو اکوپارک ها به منظور بهبود بخشیدن به مدیریت کشاورزی و همچنین پایداری آن و به حداقل رساندن اثرات منفی و شدید کشاورزی روی اکوسیستم های طبیعی و حساس به منظور بهبود قابلیت سود دهی احداث می شوند. با توجه به افزایش جمعیت های انسانی، بشر در پی یافتن راهی برای تامین نیازهای نسل های آینده می باشد، یکی از این راه ها احداث اکوپارک می باشد. در این سیستم ها با توجه به این که مواد ورودی در هر بخش از مواد زاید بخش یا بخش های دیگر تامین می شود و در کل اکو پارک یک سیستم خودگردان تلقی می شود، انتظار می رود احداث این چنین سیستم های خود گردانی گامی موثر در تامین نیازهای حیاتی انسان ها باشد. از طرفی چون این سیستم ها اثرات مخرب کمتری بر جای می گذارند یا هیچ گونه تاثیر منفی روی محیط ندارند از لحاظ زیست محیطی حایز اهمیت اند علاوه بر این اکوپارک ها از لحاظ اقتصادی و اجتماعی از اهمیت خاصی برخوردار هستند در نتیجه به نظر می رسد استفاده از این چنین سیستم های پیشرفته ی پایدار برای جوامع امروزی می تواند ثمربخش باشد و می تواند در خودکفایی کشور اثر مطلوبی داشته و در حفاظت منابع طبیعی کمک شایانی نماید.

اکو پارک، کشاورزی پایدار، حفاظت منابع طبیعی