مریم رحمتی - واحد محلات، دانشگاه آزاد اسلامی، محلات، ایران
نسرین چوبکار - گروه منابع طبیعی، دانشکده کشاورزی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
عبدالرضا آقاجانی - گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده مهندسی صنایع و مکانیک، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران

گیاه چویر با نام علمی Frulago angolata که بومی ایران و خاص منطقه غرب است از دیرباز به صورت سنتی در جلوگیری از فساد و افزایش ماندگاری فرآورده های لبنی و گوشت استفاده می شده است. این گیاه حاوی فلاونویید ها و فلانول و گروه های فنلی فراوان می باشد که نشان دهنده خواص آنتی اکسیدانی آن است. آمیخته های فنلی، کارواکرول و تیمول موجود در چویل دارای ویژگی های ضد میکروبی هستند. که مطالعات انجام گرفته بر روی بسیاری از باکتری های پاتوژن گرم منفی و گرم مثبت موید اثر ضد باکتریایی آن به صورت اثر مهار کنندگی و کشندگی می باشد. بعلاوه اثر ضد قارچی این گیاه نیز در مبارزه با بیماری های گیاهی به تایید رسیده است.

چویل، اسانس، خواص ضد میکروبی، خواص آنتی اکسیدانی