مسعود داوری نژاد - هیئت علمی موسسه آموزش عالی خاوران
محمدرضا مبعوث - مدرس سماه مشهد

معماری پایدار یک روش در طراحی است و به تقلیل مصرف منابع تجدیدناپذیر و بهینه سازی مصرف منابع تجدید پذیر میپردازد، بگونه ایکه استفاده هوشمندانه و مشفقانه از منابع با در نظر گرفتن کیفیت زندگی نسلهای آینده، از مهمترین اهداف آن میباشد. در سال های اخیر به دلایل گوناگون، لزوم صرفه جویی انرژی و بهینه سازی میزان مصرف آن در ساختمان، به عنوان یک ضرورت اجتناب ناپذیر نمایان شده است. عوامل مختلفی از جمله استاندارد نبودن ساختمانها در کشور، عدم رعایت مبحث 19مقررات ملی ساختمان، عدم بکارگیری روشهای موثر در امر کاهش و بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمانها و در نهایت عدم فرهنگسازی در این خصوص، سبب شده که اکثر ساختمان های کشور بزرگترین منبع اتلاف انرژی شوند و فاقد ضوابط فنی شناخته شده برای جلوگیری از اتلاف انرژی باشند که با توجه به سهم بالای مصرف انرژی در بخش ساختمان, اهمیت بهینه سازی مصرف انرژی با رویکرد معماری پایدار در این بخش، بیش از پیش آشکار می گردد.با این توصیف در مقاله حاضر سعی بر آن است تا با بیان ایده ها و راهکارهای گوناگونِ بهینه سازی مصرف انرژی درساختمان، گامی هر چند کوچک در جهت نیل به اهداف معماری پایدار برداشته شود

معماری پایدار، بهینه سازی مصرف انرژی