شیرین مجاور - کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی از دانشگاه شیراز
نگار فلامرزی - کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی
آزاده نوشادی - کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی
سوسن جباری - استادیار بخش روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه شیراز

زمینه و هدف پژوهش: عزت نفس از مفاهیم بسیار ارزشمند در چهارچوب تحقیقاتی آموزش کودکان استثنایی است. هدف ازپژوهش حاضر مقایسه عزت نفس در دانش آموزان با و بدون معلولیت جسمی حرکتی میباشد.روش پژوهش: روش پژوهش از نوع علی مقایسه ای بود.. در این پژوهش از پرسشنامه ی عزت نفس منداگلیو و پیرت (1995) استفاده شد. گروه نمونه مورد مطالعه مشتمل بر 85 دانش آموز 10 تا 15 ساله بودند 40) دانشآموز معلول جسمی- حرکتی و 45 دانشآموز فاقد معلولیت جسمی -حرکتی). انتخاب دانشآموزان معلول جسمی به صورت هدفمند بود، به این صورت که بر مبنای آمار اخذ شده از کارشناسی معلولین سازمان آموزش و پرورش شهر شیراز، دانش آموزان 10تا 15 ساله معلول جسمی انتخاب شدند و 40 دانشآموز عادی بر اساس همتاسازی منطقه ای، سن 10تا 15سال و جنسیت انتخاب شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل واریانس دوطرفه و نرم افزار spss21 استفاده شد. پایایی مقیاس عزت نفس 0/71 میباشد.یافته ها: نتایج نشان داد میانگین عزت نفس دانش آموزان معلول جسمی بالاتر از میانگین عزت نفس دانش آموزان بدون معلولیت جسمی بود. همچنین نتایج نشان داد که بین عزت نفس دختر و پسر ( p> 0/05) تفاوت معناداری وجود ندارد. تفاوت معناداری بین عزت نفس دانش آموزان با و بدون معلولیت جسمی حرکتی وجود دارد .( p<0/01) همچنین،تعامل معنادار بین معلولیت و جنسیت نیز وجود ندارد .(p> 0/01) نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که بر خلاف تصورات غالب، دانش آموزان دارای معلولیت جسمی حرکتی مورد مطالعه احساس خودارزشمندی بالاتری نسبت به همسالان بدون معلولیت داشته اند.

دانش آموزان با و بدون معلولیت جسمی حرکتی، عزت نفس