سمیه گلکاری - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی دانشگاه بیرجند
فاطمه نادری - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی دانشگاه بیرجند

یادگیری انسان در گرو شادی و نشاط است. شادی و نشاط موجب ایجاد خلاقیت و شکوفایی و بروز استعدادهای کودکان می شود. یکی از وظایف مهم مدیریت و برنامه ریزی آموزشی مدارس، تشویق کودکان به مشارکت در همه امور است و آنان می توانند با تدوین برنامه ریزی آموزشی مناسب به جلب مشارکت دانش آموزان در امور مختلف مدرسه بپردازند و حس شادی و با نشاط زیستن را در آنها ایجاد کنند. هدف از پژوهش حاضر بررسی مفهوم شادی و ایجاد آن در مدارس است، بدین منظور ابتدا به ذکر مقدمه و تعاریفی از شادی پرداخته می شود، و سپس نظریه ی شادی فوردایس و مولفه های آن مطرح می شود و برخی از پژوهش های انجام شده در زمینه ی آموزش شادی ارائه می شود. نتایج این پژوهش نشان داد که برای اینکه شادی در آموزش مفید واقع شود معلمان و برنامه ریزان باید در طراحی و اجرای برنامه ها ی درسی به این امر توجه کنند و برنامه ها و روش هایی را برای دانش آموزان طراحی و اجرا نمایند که زمینه را برای افزایش و ارتقاء شادی در آنها فراهم سازد.

آموزش شادی، نشاط، دانش آموزان