حسین سراوانی - کارشناس ارشد روانشناسی، آموزش وپرورش استثنایی
منصور شادکام - کارشناس ارشد مهندسی عمران، انجمن نابینایان ایران
منیژه عزتی رستگار - کارشناس ارشد مشاوره، آموزش وپرورش استثنایی

مقدمه: کیفیت زندگی امروزه یکی از پیامدهای مهم سلامتی به شمار میآید که جهت مواردی همچون ارزیابی مداخلات بهداشتی ، اندازه گیری آن در بسیاری از پژوهش های سلامتی ضروری است ازدواج ورسیدن به زندگی متاهلی موفق ،ضمن آنکه آرزوی هر دختری در سن ازدواج می باشد،یکی از عوامل تعیین کننده وضعیت کیفیت زندگی است.حق طبیعی هر دختری می باشد که در این سن پرتلاطم ،صحیح ترین گزینه برای تزویج با توجه به معیارهای فرهنگی واعتقادی انتخاب کنند.وضعیت زمانی از پیچیدگی بیشتر برخوردار می گردد که سلامت جسمانی هم در میان باشد.نابینایی یک دختر می تواند تاثیر بسزایی در سلامت همه جانبه وی داشته باشد. هدف از این پژوهش بررسی مقایسه سلامت معنوی و کیفیت زندگی دختران نابینا و دختران بینای درسن ازدواج می باشدروش کار: این پژوهش یک مطالعه مقایسه ای مقطعی بود. نمونه پژوهش شامل 60 دختر(30 نفر بینا و 30 نفر نا بینا) در سن ازدواج شهر تهران بود جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های کیفیت زندگی -SF 36 (فرم کوتاه) و سلامت معنوی (SWB) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون t و ضریب همبستگی پیرسون) در نرم افزار spss نسخه 16 انجام شد.یافته ها: براساس یافته ها در هردو گروه تفاوت معنیداری بین میانگین نمرات تمام ابعاد مورد بررسی وجود داشته و سلامت معنوی و کیفیت زندگی دختران بینا نسبت به دختران نابینا بهتر بود. همچنین در دختران بینا بین سلامت جسمانی و سلامت معنوی 0/322 r=، سلامت وجودی و سلامت جسمانیr= 0/338 و سلامت وجودی و کیفیت زندگی r= 0/281 همبستگی معنیدار وجود داشت.نتیجه گیری: از آنجاکه حدت بینایی پایین موجب کاهش کیفیت زندگی دختران نابینا می شود، همچنین با توجه به پایین بودن سلامت معنوی و کیفیت زندگی دختران نابینا، که بیانگر تاثیر معلولیت در این مهم می باشد.لذا نیاز این افراد به انواع مشاوره های فردی،گروه درمانی،توجه وتحقق نیازهای اساسی آنها،مداخلات روانشناختی برای تحریک بیشتر در حضور این افراد در اجتماع ودخیل کردن در مسئولیت پذیری ضروری ولازم می باشد

نابینا، بینا، کیفیت زندگی، سلامت معنوی، دختر