الهه نیک نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مهندسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)
مقدی خدابخشیان کنارکی - دکترای رشته معماری، استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان خوراسگان

به دلیل روند رو به رشد صنعت ساخت و ساز در کشورهای درحال توسعه و مفهوم توسعهی پایدار، و همچنین مخاطراتی که در پی این صنعت به وجود آمده و اهمیت توجه به نسلهای آینده تدوین سیستم امتیازدهی ساختمانها بر اساس معیارهای زیست محیطی همواره مورد بحث بوده است. در محیط های ساخته شده، یک سیستم ارزیابی ساختمان سبز، برای تیم پروژه چارچوب و یک ابزار برای دستیابی به توسعه پایدار بهتر را فراهم میکند. این پژوهش نشان میدهد که سیستم های رتبه بندی ساختمانهای سبز (GBRSs) ابزار محرک محیطی هستند و نباید با سیستمهای ارزیابی پایداری اشتباه گرفته شوند؛ دستیابی به صدور گواهینامه ساختمان سبزلزوما به معنای دستیابی موفق ساختمان به اهداف زیست محیطی آن نمیباشد و به دلایل متعددی، ازجمله تنوع در متغیرهای منطقهای، نمیتوان سیستمهای موجود را برای تمام مناطق مورد استفاده قرارداد. و از طرفی هر سیستم براساس شرایط خاص منطقه مورد استفاده و حتی نوع کاربری مورد نظر طرحریزی و برنامهریزی شده به همین خاطر مقایسه سیستم های مختلف به لحاظ انتخاب بهترین سیستم اشتباه است

ساختمان پایدار، LEED، BREEAM، DGNB