سعید حسام پور - استاد دانشگاه شیراز
لیلا امیری - دانش آموخته دکتری ادبیات غنایی دانشگاه شیراز

پژوهش حاضر بر آن است تا عناصر زبان،موسیقی و تخیل را در شعر عمران صلاحی در ابعاد گسترداستفاده از ظرفیتهای زبان، موسیقی و حوزه های تشبیه و تصویر با رویکرد زیباییشناسی تجزیه و تحلیل کند. روش کار در این مقاله، متن پژوهی و به شیوه توصیفی تحلیلی است و مبنای کار، سه دفتر شعری کنار میرود مه ، گریه در آب و ایستگاه بین راه است. یافته ها نشان میدهد با این که عمران صلاحی، شاعریست که به طنزپردازی مشهور است، به ابعاد زیباییشناسانه سخن خویش بسیار ارج نهاده است. او عناوین سروده ها و طیف های واژگانی کاربردی را در جهت هماهنگی با محتوا گزینش میکند. تکرارهای هنرمندانهاش گاهی در سطوح جمله، واژه و واج است و گاه در آغاز و پایان سروده. تشبیهات بدیعی همچون چتر به قارچ متحرک ، سبد به خوش-بینی و تردید به علف هرزه را آفریده است و در ضمن تصویرپردازی از طبیعت، دنیای کودکی و پدیده های مدرن، تصاویری ناب هم از امور مذهبی همچون مرثیه ، تعزیه و اذان خلق کرده است.

تشبیه و تصویر، تکرار موسیقایی، زیبایی شناسی، عمران صلاحی، واژه-های عامیانه و نمادین.