فرزانه وردی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد فرآوری محصولات شیلاتی، بخش مهندسی منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه شیراز

اخیرا علاقه ی زیادی نسبت به جدا سازی ترکیبات جدید از منابع دریایی به دلیل سودمندی آن در زمینه ی سلامت معطوف شده است. در میان منابع دریایی، جلبک ها از منابع ارزشمند با ساختارهای متنوع از مواد زیست فعال هستند. دیواره ی سلولی جلبک های دریایی غنی از پلی ساکاریدهای سولفاته مثل فوکوییدان در جلبک قهوه ای، کاراژینان در جلبک های قرمز و الووان ها در جلبک های سبز است. این پلی ساکاریدها دارای تاثیرات سودمند بیولوژیکی مانند: ضد انعقادی، ضد ویروسی، آنتی اکسیدانی، ضد سرطان و ایمن سازی هستند. توسعه استفاده از جلبک دریایی در تغذیه انسان به دلیل ناشناخته بودن محصولات جلبک در کشورهای غربی آسان نیست. ورود جلبک به تغذیه انسان را می توان از راه های غیر مستقیم پیش بینی کرد. امروزه از جلبک ها در زمینه های مختلف برای نگهداری و افزایش کیفیت مواد غذایی استفاده می شود، به طور مثال از این جلبک ها برای نگهداری گوشت و فرآورده های آن، غنی سازی غلات و هم چنین برای نگهداری روغن، تهیه ی پوشش برای مواد غذایی و ساخت داروها و لوازم آرایشی استفاده می شود.

عصاره ی جلبک،ماکروجلبک،صنعت غذا و دارو، کاربرد جلبک