جواد ریاحی - استادیار گروه حقوق دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی (ره)، بروجرد، ایران
محمد عزتی - دانشجوی کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی (ره) بروجرد، ایران

اقرار به عنوان یکی از راه های مهم اثبات جرم از اهمیت فراوانی برخوردار بوده، مباحث مفصلی را در میان فقها و حقوقدانان برانگیخته است. از جمله جرایمی که درباره کمیت اقرار مثبت آنها در میان فقیهان اسلامی نظرات مختلفی ابراز شده است، جرایم منافی عفت موجب حد شامل زنا، لواط و مساحقه است. گروهی در اثبات این دسته از جرایم قائل به نظریه تکرار اقرار شده و معتقداند که یک بار اقرار برای اثبات آن ها کفایت نمی کند و در مقابل این دیدگاه، گروهی دیگر از فقهاء اقرار واحد را در اثبات آنها کافیدانسته و برخی نیز دیدگاه کفایت دوبار اقرار را مطرح کردهاند. بدین ترتیب این سوال قابل بررسی است که چرا اثبات این دسته ازجرایم مستلزم اقرار است و در آن جرایم، اجرای حد مستلزم چندبار تکرار اقرار است نوشتار حاضر، بر اساس روش توصیفی تحلیلی کمیت اقرار مثبت جرایم منافی عفت موجب حد را تبیین کرده و مستندات نظریات متغایر را بررسی می نماید.

اقرار، تکرار اقرار، جرایم منافی عفت