علی اشرف نظری - دانشیار علوم سیاسی دانشگاه تهران

ماهیت سیال، ژل های و شناور مفاهیم سیاسی امکان قبض و بسط آنها را فراهم می سازد. به نحوی که مفاهیمی نظیر آزادی، عدالت، دموکراسی و صلح همواره مورد دست اندازی، تحریف و غصب مفهومی از سوی سیاستمداران قرار گرفته اند. این امر موجب شده که کاربست این مفاهیم بیش از آن که بیانگر اصالتی در ذهن و زبان سیاستمداران باشد، مهملی برای استفاده ابزاری و توجیه مقاصد خاص آنهاست. پرسش اصلی این است که چه عواملی زمینه ساز غصب مفاهیم سیاسی و قلب معانی آنها از سوی سیاستمداران می شود فرضیه محوری مقاله حاضر این است که در هنگامه بروز بحران و مخاطرات سیاسی، ضریب چرخش سیاستمداران به سوی تحریف و غصب مفاهیم روندی تصاعدی مییابد و متاثر از ظهور آشوب و کشاکش های سیاسی، مفاهیم نیز شناور و تا اطلاع ثانوی در معرض سوءتعبیر قرار می گیرند و به حالت تعلیق در می آیند. چنان که رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه، حمله به مرزهای سرزمینی سوریه و کشتار غیرنظامیان را چشمه صلح می خواند.روش مورد استفاده در مقاله حاضر، تحلیل انتقادی گفتمان خواهد بود و تلاش خواهد شد تا رابطه زبان، قدرت و ایدئولوژی مورد ارزیابی قرار گیرد و در سه سطح توصیفی، تفسیری و تبیینی بازاندیشانه بحث در رابطه با مفهوم صلح ارائه شود. از این رو، مسئله اصلی برای پژوهشگران و نظریه پردازان صلح باید بحث درباره نحوه تدقیق و انضمامی ساختن مفاهیمی نظیر صلح و روشن کردن حدود و ثغور آن با هدف ممانعت از غصب، دستاندازی یا تحریف آنها از سوی سیاستمداران باشد.

غصب مفهومی، تحریف، امر سیاسی، صلح، چشمه صلح.