اثر سدیم نیتروپروساید روی تنش اکسیداتیو ناشی از شوری در استویا

در سال های اخیر، نیتریک اکساید (NO) به عنوان مولکول سیگنال درونی مهمی شناخته شده است که واکنش های دفاعی متعددی را در برابر هر دوی تنش های زیستی و غیر زیستی بر می انگیزد. شوری سبب تحمیل دو تنش اسمزی و مسمویت یونی گیاهان می گردد که در نهایت منجر به تنش های ثانویه مانند اختلالات تغذیه ای و رویدادهای اکسداتیو/نیتروساتیو می شود. واکنش های گیاه به تنش شوری در سطح مولکولی توسط چندین سیگنال درون سلولی و بدون سلولی متعددی کنترل می گردد. افزایش شواهد روز افزون، براساس آزمایشاتی که در آن ها کل گیاه یا کشت های سلولی با دهنده های NO تیمار شده اند، نشان دادند که NO جایگاهش مرکزی در این شبکه ی سیگنالینگ برای القای مقاومت به شوری دارد. در این مطالعه، نقش احتمالی NO در مقاومت در برابر شوری در استویا مورد بررسی قرار گرفت. نتایج ما نشان دادند که سدیم نیتروپروساید به عنوان دهنده ی NO می تواند بطور معنی داری ممانعت رشد استویا تحت تنش شوری را کاهش دهد. همچنین، مشاهدات ما حاکی از این بودند که اسپری نیتروپروساید بطور معنی داری فعالیت های سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز را افزایش و سبب کاهش محتوای مالون دی آلدئید (MDA) در این گیاهان شد. در کل، نتایج ما حاکی از این بودند که NO دارای نقش حفاظت کننده از گیاهان در برابر شوری می باشد که بوسیله القای فعالیتهای آنزیم های آنتی اکسیدانت امکان پذیر می گردد.

کلیدواژه ها:

آنزیم آنتی اکسیدانت ، تنش شوری ، استویا ، مالون دآلدهید ، سدیم نیتروپروساید