تعیین رابطه فرسودگی شغلی و تمایل به ترک شغل با نقش تعدیل گری ویژگی های انگیزشی شغل

هدف از تحقیق حاضر تعیین رابطه فرسودگی شغلی و تمایل به ترک شغل با بررسی نقش تعدیل گری ویژگی های انگیزشی شغل می باشد. جامعه آماری تحقیق کارکنان شاغل در اداره کل تشخیص و وصول درآمد شهرداری تهران می باشند که تعداد آنها N=230 نفر می باشد. بر اساس جدول تعیین حجم نمونه کوکران ، تعداد 144 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. پروهش فوق از نظر هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش، توصیفی از نوع همبستگی میباشد. برای جمع آوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه استفاده شد. برای تعیین پایایی پرسش نامه ضریب آلفای کرونباخ به وسیله نرم افزار spss برای پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ 0.93 ، برای پرسشنامه تمایل به ترک شغل کامنت 0.71 و برای پرسشنامه ویژگی های انگیزشی شغل هاکمن و اولدهام 0.90 محاسبه گردید، که حاکی از پایایی در سطح خوب می باشد. برای تحلیل و بررسی فرضیه ها از تکنیک معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار PLS استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد: قدرت رابطه میان متغیر فرسودگی شغلی با متغیر تمایل به ترک خدمت برابر 0/399 محاسبه شده است بنابراین فرسودگی شغلی بر تمایل به ترک خدمت تاثیر مثبت و معناداری دارند. تاثیر متقابل ویژگی های انگیزشی شغل و فرسودگی شغلی بر تمایل به ترک خدمت 0/538 است. هم چنین بین ابعاد فرسودگی شغلی(خستگی عاطفی، مسخ شخصیت و فقدان موفقیت فردی )با تمایل به ترک شغل رابطه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، تمایل به ترک شغل ، ویژگی های انگیزشی شغل