بررسی نحوه بکارگیری از نور طبیعی در ساختمان و تاثیرات آن در معماری ایران و جهان

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 607

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AECCONF02_013

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1396

چکیده مقاله:

از خصوصیات سبک پارسی، تعبیه سایبان و آفتابگیر منطقی و ضروری برای ساختمان هاست. در این دوره از اصل اختلاف سطح، جهت جذب نور به داخل استفاده می شد. انحراف زوایای بناهای تخت جمشید براساس بنیاد گذاشته شده که بوسیله ایجاد سایه روشن های گوناگون تعیین روز اول سال و فصول مختلف میسر شده است. لذا باید میزان تابش نور مورد نیاز برای هر ساختمان با توجه به نوع ساختمان و شرایط اقلیمی ان تامین شود چون اهمیت تابش افتاب به نوع اقلیم منطقه و فصول مختلف سال بستگی دارد ایده ی بهینه کردن ارتباط میان سایه و نور طبیعی هدایت شده به درون فضای معماری، به شکل های جدید ممکن است نورشکن های بزرگ پیش ساخته از بتن، نمودی زیبا از این اشکال تازه می باشد لذا در این رابطه با تابش خورشید آفتابگردان موقعیت خود را با زاویه تابش آن تنظیم کرده و آفتاب را به آیینه ی ثابت دیگری که بالای نورگیر دستگاه راه پله یا محل موردنظر نصب شده است منتقل می کند.

نویسندگان

مصطفی مصلح

دانشجوی دکتی مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی

نیلوفرسادات لاجوردی حسینی

فارغ التحصیل کارشناسی مهندسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی