اثر محلول پاشی عناصر روی ، آهن و منگنز بر عملکرد ذرت دانه ای سینگل کراس 704 در شرایط تنش کمبود آب درمنطقه خاش

تنش های محیطی عامل بسیار مهمی در توزیع گونه های گیاهی در سطح کره زمین و کاهنده پتانسیل تولیدات گیاهی محسوب می شود، به طوری که در اثر تنش ها متوسط عملکرد گیاهان به کمتر از 10 تا 20 درصد پتانسیل واقعی آنها می رسد. عناصر ریزمغذی در گیاهان زراعی نیز با تاثیر بر فرایندهای رشد و نموی، شاخص های کمی و کیفی آنها را تغییرمی دهند.. با تکمیل مصرف عناصر غذایی کم مصرف از طریق محلول پاشی، میتوان وضعیت رشد گیاه را در شرایط تنش بهبود بخشید. مطالعات بسیاری از محققین حاکی از آن است که مصرف کودهای ریزمغذی میتواند مقاومت گیاهان به تنش های محیطی همچون خشکی و شوری را افزایش دهد. و به منظور بررسی اثر محلول پاشی میکروالمنت های روی، آهنو منگنز بر عملکرد ذرت دانه ای سینگل کراس 704 ،در شرایط تنش کمبود آب در سال 1395 در منطقه خاش اجرا گردید. آزمایش مزرعه ای در قالب کرت های خرد شده بر پایه بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار بود . عامل فرعی : F شامل محلول پاشی چهار سطح F1: بدون محلولپاشی ( شاهد) F2: سولفات روی F3: سولفات آهن و F4: سولفات منگنز و عامل اصلی I: شامل تنش آب در سه سطح آبیاری I1: آبیاری در حد معمول (شاهد) I2: قطع آبیاری در مرحله گرده افشانی و I3: قطع آبیاری در مرحله پرشدن دانه ها بود. نتایج نشان دادند که تنش کم آبی سبب کاهش ارتفاع بوته، وزن صد دانه، عملکرد اقتصادی، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت گردید. بیشترین ارتفاع بوته، وزن صد دانه، عملکرد اقتصادی و عملکرد بیولوژیک در محلول پاشی آهن به دست آمده است و کمترین عملکرد آنها مربوط به تیمار شاهد (عدم محلولپاشی) بود. به طور کلی مقایسه میانگین اثر محلول پاشی در این مطالعه نشان داد که به ترتیب سولفات آهن و سولفات منگنز بهتر بودند .نتایج نشان می دهد که بین تیمارهای آزمایش از نظر عملکرد دانه در سطح 1% اختلاف معنی دار وجود دارد . بیشترین عملکرد اقتصادی و بیولوژیک مربوط به آبیاری معمولی و محلول پاشی سولفات آهن می باشد. عملکرد بیولوژیک با ارتفاع گیاه، وزن صد دانه و در سطح آماری 1% معنی دار شده است

کلیدواژه ها:

ذرت ، تنش کمبود آب ، محلول پاشی ، روی ، آهن و منگنز ، عملکرد .